کرادفاندینگ‌ها سال گذشته نسبت به سال ۱۴۰۱ رشد قابل توجهی را ثبت کردند، همچنین در بخش مجوزهای صادر شده در سال ۱۴۰۲ هم رشد چشمگیری را مشاهده و ۶ تا ۷ سکوی جدید به روند فعالیت تامین مالی جمعی اضافه شد. این صنعت نوپا می‌تواند با روند صعودی که دارد، نقطه امیدی برای بنگاه‌های کوچک و متوسط باشد. همان بنگاه‌هایی که از این طریق توانسته‌اند تامین مالی انجام دهند. با این حال چالش‌های کرادفاندینگ را می‌توان به چند طبقه دسته بندی کرد؛ چالش اول بحث هزینه‌هاست به این شکل که شرکت نرخ قابل‌توجهی را برای سود به سرمایه‌گذار پرداخت می‌کند که این سود میانگین ۴۵ درصد است. نکته قابل توجه اینکه شرکت در کوتاه مدت مشکلی در پرداخت نخواهد داشت اما در بلند مدت به مشکل برخواهد خورد. هزینه ضمانت نامه‌ها از جمله ضمانت تعهد پرداخت که سالانه ۸ درصد هزینه را باید پرداخت کنند (به پژهش‌ها یا بانک‌ها) نرخی است که در کل برای حذف سرمایه‎گذار پرداخت می‌شود.
چالش دوم؛ ارکان صادرکننده تضامین معتبر، گسترش پیدا کند. ضمانت نامه‌ها دو رکن بانک‌ها و صندوق‌های پژوهان ارکان افزایش پیدا کند؛ به طور مثال از ظرفیت‌های بیمه ای استفاده و یا صندوق‌های تضمین ایجاد شود که مجموعه ای از صندوق‌های پژوهشگری یا صندوق‌های مالی دیگر باشد و این صندوق‌ها بتوانند ضمانت نامه‌های کرادفاندینگ‌ها را انجام دهند. چالش دیگر ابلاغیه‌های سازمان بورس است که براساس جواز سرمایه‌گذاری صندوق‌های ثابت در سکوهای تامین مالی ایجاد شد در حالی که قابلیت معامله برای گواهی شرکت در طرح‌های تامین مالی جمعی وجود ندارد و قیمت آنها روز به روز مشخص نمی‌شود و ارزش آنها همانند اوراق و اقساط روزانه نیست بنابراین برای صندوق‌های سهامی جذابیت ندارد و دلیل این است که ارزش سرمایه‌گذاری روزانه محاسبه نمی شود اگر این مشکلات برطرف شود، می‌تواند برای صندوق‌ها نیز این سکوی تامین جمعی جذاب شود. چالش بعدی قانون‌گذاری از طریق ابلاغیه‌های جدیدی است که تصمیماتی گرفته می‌شود که خلاق الساعه است که می‌تواند صندوق‌ها را دچار مشکل کند.

• علی امیرشاهی – مدیر مشاور سرمایه‌گذاری سبد گردان الگوریتم
• شماره ۵۳۸ هفته نامه اطلاعات بورس