در حال حاضر سهام اختیاری شده است اما در گذشته سهام را در صندوق‌ها اجباری کرده بودند، در سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰ صندوق‌ها رشدهای خوبی داشتند اما تبعاتی وجود داشت از جمله اینکه باعث شد مقداری از سودهای مازاد در صندوق‌ها بماند که آیا تقسیم شوند یا نه و تاثیرات منفی دیگر همچون صندوق‌هایی که سهامی را در اوج قیمتی خریده بودند و ضرر کردند که مجبور شدند بخشی از زیان‌ها را از جیب مدیران پرداخت کنند در نتیجه سازمان بورس و اوراق بهادار و صندوق‌ها دچار چالش شدند که پس از آن دوباره الزام را برداشتند. اینکه هربار موضوعی را بسته به شرایط بازار تغییر دهند به نظر کار درستی نیست، هرچند از نظر نهاد ناظر این مساله به بازار کمک کند اما این بی ثباتی در ذات صندوق و تغییرات مختلف درست نیست.
بر اساس امیدنامه در صندوق‌ها حداقل و حداکثر برای دارایی‌ها وجود دارد، اینکه تصمیم گرفته‌اند سهام هم در آن باشد ایرادی ندارد هرچند معتقدم نباید سهام در صندوق‌های درآمد ثابت باشد، اما اینکه هر ۶ ماه یا یک‌سال برای آن حداقل و حداکثر بگذاریم چندان درست نیست.
اصلاح نصاب سپرده‌های بانکی و اوراق دولتی از شهریورماه و بازگشت به نصاب قبلی قطعا تقاضا ایجاد می‌کند، حجم صندوق‌ها عدد بالایی است و درصدی که به سمت بازار سرمایه بیاید با توجه به این که سهام با نسبت‌های P/E بسیار و ارزنده در بازار زیاد است، تقاضا را به سمت سهام داخل بازار می‌آورد و این مساله به بازار سرمایه کمک می‌کند اما تاثیر آن را احتمالا در انتهای بازار خواهیم دید که مثبت خواهد بود.
باید توجه داشت که به طور کل تغییرات زیاد تاثیر مثبت بر بازار سرمایه ندارند. زمانی که بازار در رشد است الزام را برمی‌دارند و زمانی که بازار افت داشته الزام به خرید می‌کنند. با مکلف کردن صندوق‌های درآمد ثابت به خرید سهام موافق نیستم هرچند مزایایی برای بازار سرمایه دارد و بخشی از پول‌های بازار پول را به بازار سرمایه می‌آورد.
- مرتضی احمدی – رئیس هیات مدیره گروه مالی ملل
- شماره ۵۵۰ هفته نامه اطلاعات بورس