به گزارش پارسینه و به نقل از خبر آنلاین؛ اف ۱۶ فایتینگ فالکن، جنگنده افسانه‌ای نیروی هوایی ایالات‌متحده، از سال ۱۹۷۸ به این ناوگان خدمت کرده و همچنان در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. با این حال، با ظهور هواپیماهای نسل پنجم مانند F-۳۵ و پیشرفت در توانایی‌های رقبا، دوران F-۱۶ به پایان خود نزدیک شده است.

اف ۱۶ برای چندین دهه به این کشور خدمت کرده و همچنان خود را به‌عنوان یک پلت فرم تسلیحاتی مفید ثابت می‌کند، به‌طوری که کشورهای سراسر جهان عاشق این پرنده جنگی هستند؛ اما در حال حاضر گسترش این هواپیمای باشکوه برای رقابت با هواپیماهای جنگی نسل پنجم جهان کافی نخواهد بود.

به همین دلیل است که بسیاری از خلبانان F-۱۶ در ایالات‌متحده به برنامه آموزشی F-۳۵ در پایگاه نیروی هوایی لوک در آریزونا وارد می‌شوند. بسیاری از خلبانانی که دوران حرفه‌ای خود را با F-۱۶ گذرانده‌اند، از آن‌ها خواسته شده که هواپیمای محبوب خود را رها کنند و به برنامه آموزشی F-۳۵ ملحق شوند.

اف ۳۵ با چه مشخصاتی برتر از اف ۱۶ است؟

اف-۳۵ لایتنینگ ۲ (Lockheed Martin F-۳۵ Lightning II) تنها یک جنگنده برای جایگزینی با جنگنده‌های دیگر نیست.  جنگنده اف-۳۵ دارای ویژگی‌های منحصر به فرد و خاص از جمله پنهان‌کاری، نمایشگر کلاه خلبان، زاویه حمله بالا و… است.

طراحان این جنگنده از آخرین و پیشرفته‌ترین روش‌ها برای کاهش بازتاب راداری و کاهش تشعشعات فروسرخ در طراحی اِف ۳۵ استفاده کرده‌اند. توانایی پنهانکاری در کنار آگاهی وضعیتی بالا توانایی دید اول و شلیک اول را برای اف ۳۵ فراهم می‌آورد و به بقاپذیری این جنگنده در میدان نبرد کمک شایانی می‌کند.

این جنگنده در نسخه‌های A، B و C عرضه می‌شود، اگرچه هر سه نسخه قابلیت‌های مشابهی دارند اما هرکدام به شکلی متفاوت طراحی شدند تا نیازهای مختلف خدمات ارتش ایالات‌متحده را برآورده کنند. بنابراین لاکهید مارتین سه هواپیمای مختلف را در یک هواپیما طراحی کرد و این طراحی همه‌جانبه در هزینه‌ها هم منعکس شد.

اف-۳۵A نسخه‌ای معمولی برای برخاست و فرود است که در نیروی هوایی ایالات‌متحده و نیروی هوایی ۱۹ کشور دیگر مورداستفاده قرار می‌گیرد.

اف-۳۵B نسخه کوتاه پرواز و فرود عمودی (STOVL) هواپیما است و می‌تواند مانند یک هلیکوپتر بلند شود و فرود بیاید و درعین‌حال مانند یک جت جنگنده پرواز کند. این نسخه توسط تفنگداران دریایی ایالات‌متحده و همچنین چندین شریک خارجی آن استفاده می‌شود.

اف-۳۵C نیز، نسخه‌ای برای ناو هواپیمابر است که برای مقاومت در برابر فشارهای شدید عملیات ناو طراحی‌شده است. این نسخه فقط توسط نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات‌متحده استفاده می‌شود.

از طرفی اف-۳۵ لایتنینگ ۲ جایگزین چندین جنگنده قدیمی، ازجمله هواپیمای پشتیبانی هوایی نزدیک A-۱۰ Warthog، هواپیمای جنگنده AV-۸۸ Harrier STOVL و همچنین اف-۱۶ می‌شود.

هر سه مدل جنگنده اف-۳۵ توان رسیدن به زاویه حمله ۵۰ درجه‌ای در سرعت ۱٫۶ ماخ را دارا هستند.  این درحالی است که جنگنده‌های نسل قبل همچون اِف-۱۶ و اِف-۱۸ تنها توان رسیدن به زاویه حمله ۳۰ درجه‌ای را دارا هستند. زاویه حمله بالا توان مانورپذیری و عدم واماندگی را به شدت افزایش می‌دهد. طراحی و سامانه کنترل پروازی مدرن اف-۳۵ از دلایل اصلی دست‌یابی به زاویه حمله بالا در این جنگنده هستند./ امیرمسعود عابدین