مجتبی ناجی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به تاثیر مشارکت والدین در انجام تکالیف مدرسه دانش‌آموزان اظهار کرد: درگیر شدن والدین در امور تحصیلی فرزندان نقش مثبتی در پیشرفت تحصیلی، سازگاری و تعاملات اجتماعی آن‌ها دارد، تحقیقات نشان داده است که در مقاطع تحصیلی دوره دبستان فرزندان مداخله والدین در امور تحصیلی فرزندان نقش کمک‌کننده، هدایتگر و مشورت‌دهنده را برای فرزندان دارد.
وی افزود: در مقاطع بالاتر تحصیلی دانش‌آموزان نقش والدین به مراتب کم‌رنگ‌تر است، اما نظارت والدین وجود دارد و آن‌ها در جریان امور تحصیلی فرزندان هستند و از مشغله‌ها و امتحانات فرزندان آگاهی دارند و برای خود دانش‌آموزان نیز پیگیری والدین از امور تحصیلی آن‌ها حمایت‌کننده بوده و انگیزه تحصیلی آن‌ها را بیشتر می‌کند.
روانشناس و مشاور خانواده تصریح کرد: برخی دانش‌آموزان از حجم تکلیف‌های مدرسه گلایه دارند، باید والدین سعی کنند شرایط را برای انجام تکلیف‌های درسی دانش‌آموزان مطلوب کنند و حضور والدین به‌ویژه مادر در انجام تکلیف‌های درسی دانش‌آموزان مقطع دبستان نقش تشویق‌کننده برای فرزندان دارد، اما حضور والدین برای انجام این کار نباید استمرار داشته باشد تا از شرطی شدن دانش‌آموز برای انجام تکلیف درسی جلوگیری شود.
ناجی با تاکید بر اینکه تمام والدین به‌ویژه مادران باید این موضوع را در نظر داشته باشند که قرار است فرزند آن‌ها برای انجام تکلیف‌ها و مسئولیت‌های خود در امور تحصیلی به‌طور مستقل پرورش پیدا کند، گفت: هر چه قدر تمرین و تکرار در امور یادگیری بیشتری باشد، مطلب بهتر برای دانش‌آموز جا می‌افتد و دانش‌آموز با انجام تکلیف‌های درسی احساس رضایت‌مندی می‌کند، باید والدین عادت مطالعه کردن را برای فرزندان تسهیل کنند، نحوه نشستن و فاصله چشم دانش‌آموز با دفتر و کتاب، رعایت استانداردهای لازم از جمله مواردی است که والدین باید به فرزندان خود گوشزد کنند تا نتیجه مثبت به همراه داشته باشد.
لزوم فاصله‌گذاری برای انجام تکلیف‌های درسی دانش‌آموزان
وی خاطرنشان کرد: در مقطع دبستان تمرکز دانش‌آموزان بین ۱۵ تا ۲۰ دقیقه است و والدین باید به فرزندان خود وقت استراحت دهند و انتظار انجام مرتب و پیوسته تمام تکلیف‌های درسی را از دانش‌آموز نداشته باشند، فاصله‌گذاری برای انجام تکلیف‌های درسی دانش‌آموزان باید مورد توجه قرار گیرد، همچنین مهم است که رغبت فرزند برای انجام تکالیف در نظر گرفته شود و گاهی اوقات بهتر است والدین از تقویت مثبت و پاداش دادن و تشویق کلامی برای بهتر انجام دادن تکلیف درسی دانش‌آموز استفاده کنند.
روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه والدین نقش تربیتی و آموزشی برای فرزندان خود دارند، افزود: نقش تربیتی والدین این است که بتوانند فضای خانواده را طوری برای دانش‌آموزان فراهم کنند که آن‌ها با آسودگی خاطر بتوانند تکلیف‌های درسی خود را انجام دهند، بهتر است هنگامی که دانش‌آموزان در حال انجام تکلیف‌های درسی هستند، والدین برای تشویق آن‌ها کارهای مشابه درس خواندن همچون کتاب خواندن و مطالعه روزنامه را انجام دهند.
ناجی عنوان کرد: مشارکت و شناخت والدین در زمینه تحصیلی فرزندان موجب می‌شود که استرس‌های عصبی، توانایی‌های جسمی، خطاها، تیک‌های صوتی، حرکتی و اضطرابی دانش‌آموز درک و کنترل می‌شود و به شناخت عمیق‌تر والدین از مشکلات فرزندشان کمک می‌کند.
وی تصریح کرد: والدین می‌خواهند به کیفیت آموزشی فرزندان خود در امور تحصیلی کمک کنند و در زمینه ارائه محتوای آموزشی به فرزندان باید با مربیان و معلمان مدرسه هماهنگ باشند، به‌دلیل اینکه در حال حاضر احتمال دارد، روش تدریس و نحوه محاسبه تمرین‌ها با دوره تحصیل خود والدین متفاوت باشد و ضروری است هماهنگی و مشورت در این حیطه را مد نظر داشته باشند.