به گزارش همشهری آنلاین، باران‌خواهی آیینی است که در دوره‌های خشک‌سالی اجرا می‌شود و به آن تمنای باران، طلب باران یا استسقا نیز می‌گویند. باران در همه فرهنگ‌ها اهمیت فراوانی دارد و آیین‌های ویژه‌ای برای طلب باران اجرا می‌شود. بخش برزک از معدود مناطق کوهپایه کاشان و در فاصله ۵۰ کیلومتری کاشان است که هنوز چاه عمیق در آنجا حفر نشده. آبادی و سرزندگی این کهن باغشهر به برکت چشمه‌هایی است که از هزاره‌های پیش درختان باغ‌های گردو و بادام را سیراب می‌کنند و اهالی همچنان به سنت پخت حلیم یا آش باران خواهی معتقدند. آش باران در قدیم فقط در مواقع خشک‌سالی تهیه می‌شد، اما اکنون هرسال آخر پاییز یا اول زمستان در سر چشمه‌های برزک یا در محل نزدیک‌ترین قنات پخته می‌شود.
آیین پخت حلیم
از چند روز قبل از اجرای مراسم افرادی کمک‌های مالی را جمع‌آوری می‌کنند؛ برخی هم نذر می‌کنند که گوسفندی برای تهیه این حلیم اهدا کنند. اهالی معتقدند این آش یا حلیم را باید با پاکی نیت پخت، زیرا در غیر این صورت کارساز نخواهد بود. مردم برزک همچنین به شفابخش‌بودن این حلیم اعتقاد دارند. پختن آن از شب جمعه تا صبح جمعه ادامه می‌یابد. بعد از سپیده‌دم، در دیگ‌های آش یا حلیم را با سلام و صلوات و دعا باز می‌کنند و آن را میان مردم تقسیم می‌کنند.
محمد خداداد پژوهشگر ادبیات آیینی می‌گوید: «حلیم برزک در اواخر تابستان در شب‌های جمعه و در محله‌های مختلف پخته می‌شود. زنان به قصد روا شدن حاجت خود، اندکی نمک درشت در دست گرفته و چند دانه از نمک را در هر دیگ می‌ریزند و گاه زیر لب دعا و نجوایی می‌خوانند.» کشاورزان که با مشارکت دیگر مردم برزک این نذر هر ساله را ادا می‌کنند، هنگام پخت آش یا حلیم، زنان و مردان پای دیگ حضور دارند. بعد از نماز صبح و دعا، آش یا حلیم را بین اهالی پخش می‌کنند و از خدا می‌خواهند تا ابر پر باران بفرستد و چشم در چشمه می‌دوزند که همچنان جوشان و خروشان آب زلال از دل برآورد.
پخت حلیم برزک را اینجا ببینید: