آرمان امروز : مدیران رده بالای دولت پزشکیان که یا برخواسته از اقلیت های قومی و مذهبی هستند یا از بدنه جامعه زنان، مسئولیتی سنگین را برعهده دارند، آنها یا جاده صاف کن مدیران بعدی از جنس خود هستند یا مسدودکننده مسیر آنها.
از زمان انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ تا امروز، رأی دهندگان به رقبای مسعود پزشکیان و چه آنها که رأیی به صندوق ها نینداختند، با ذره‌بین، اظهارات که نه، عملکرد دولت چهاردهم را زیر نظر گرفته‌اند، علت هم مشخص است؛ آنها می‌خواهند ببینند و بدانند که نامزد پیروز انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم تا چه میزان به وعده و وعیدهایی که در جریان انتخابات داده، پایبند است.
حالا پزشکیان برای استفاده از وزیر اهل سنت، چه با سدی روبرو بوده و چه ترجیح خودش بوده، در نهایت وارد این فقره نشد و او از طریق دیگری که مستقیما به حکم خودش مربوط باشد تلاش کرد تا سد استفاده از اهل سنت در رده‌های بالایی مدیریتی کشور را بشکند.
از سوی دیگر انتصاب استاندار بلوچ برای سیستان و بلوچستان یا استاندار اهل سنت برای کردستان یا حضور وزیر زن در هیات دولت یا استاندار عرب در خوزستان و ….مثال‌هایی از این دست نشانه‌هایی از این موضوع است که پزشکیان تلاش دارد نشان دهد به وعده‌هایش پایبند است.
اما آنچه مهمتر از نفس انتصابات است، نتیجه و خروجی این انتصابات و اساسا چنین وعده‌هایی است. به واقع پزشکیان برای روزهای باقیمانده تا انتخابات ۱۴۰۷، نیاز دارد تا خروجی و نتایجی بیش از حد معمول برای چنین سمت‌های داشته باشد تا اصطلاحا دستش پر باشد.