۱. دیفن هیدرامین (Diphenhydramine): آنتی هیستامین دیفن هیدرامین دارای ماده‌ای به نام بنادریل است. این ماده عطسه، آبریزش بینی، چشم و خارش پوست را درمان می‌کند. این علائم ممکن است به علت تب یونجه، سایر آلرژی‌های تنفسی یا سرماخوردگی باشد. ماده بنادریل هم‌چنین برای درمان زگیل و کاهش قرمزی و ورم پوست استفاده شود.

۲. کلروفنیرامین (Chlorpheniramine): کلروفنیرامین برای از بین بردن آبریزش بینی، عطسه، چشم‌های خارش‌دار، آبریزش بینی و خارش گلو تجویز می‌شود. هم‌چنین این دارو برای درمان مشکلات تنفسی و آلرژی‌های فصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۳. دیگر آنتی هیستامین‌های نسل اول: از دیگر آنتی هیستامین‌های معروف نسل اول می‌توان از دیمن هیدرینات، پرومتازین، دوکسپین، هیدروکسی، بوکلیزین، کلماستین و … نام برد.

۱. سیتریزین Cetirizine) Zyrtec): سیتریزین نیز برای از بین بردن خارش، آبریزش بینی، گلو درد و تب یونجه بسیار موثر است. این دارو‌ها به صورت قرص و شربت موجودند. گرچه cetirizine باعث خواب‌ آلودگی کمتری نسبت به آنتی هیستامین نسل اول می‌شود، باز هم کمی خواب آلودگی ایجاد می‌کند. نوشیدن الکل هنگام مصرف آن می‌تواند این خواب آلودگی را افزایش بدهد. در صورت داشتن بیماری کبد یا کلیه قبل از استفاده از سیتریزین با پزشک خود صحبت کنید. بیمارانی که مبتلا به آسم هستند نیز از سیتریزین استفاده نکنند. در موارد نادر نشان داده شده است که سیتریزین باعث برونش یا اسپاسم عضلات خواهد شد.

۲. لوراتادین Loratadine: لوراتادین نیز از جمله دارو‌های آنتی هیستامین نسل دوم است که به منظور جلوگیری از آلرژی تجویز می‌شود. برخی از عوارض جانبی لوراتادین عبارت‌اند از خارش، مشکل تنفس یا بلع، تورم صورت، گلو، زبان، لب‌ها، چشم‌ها و عصبی شدن.

۲. آلرژی چشمی: آنتی‌هیستامین‌های خوراکی می‌توانند در درمان علائم آلرژی‌های چشمی مؤثر باشند. این دارو‌ها به‌ شکل قطره‌های چشمی هم وجود دارد، از جمله: آزلاستین، امداستین، فنیرامین، کتوتیفن و…. . زمانی که آنتی هیستامین‌ها مؤثر واقع نشوند، ممکن است از قطره چشمی کورتیکواستروئید برای درمان آلرژی‌های چشمی استفاده شود.

۳. آنافیلاکسی: درمان آنافیلاکسی در درجه اول با آدرنالین و آنتی هیستامین‌ها قابل انجام است. پیش درمانی با آنتی هیستامین‌ها می‌تواند به جلوگیری یا به حداقل رساندن واکنش‌های آنافیلاکتیک کمک کند. آنتی هیستامین‌ها پس از شروع آنافیلاکسی می‌توانند فقط در کنترل خارش یا کهیر مورد استفاده باشند؛ همچنین آنتی هیستامین‌ها نقش کمی در کنترل آسم ناشی از آلرژی دارند که در آن چند واسطه ایمنی علاوه‌بر هیستامین درگیر هستند.

۴. سرماخوردگی و آنفولانزا: این دارو‌ها به دلیل کاهش آبریزش بینی یکی از دارو‌های متداول در هنگام سرماخوردگی و آنفولانزا هستند. به‌خصوص وقتی اثرات آرام بخش آن را نیز در نظر بگیرید، حتما این دارو‌ها می‌توانند بسیار مفید باشند. البته توجه کنید که مصرف بیش از حد این دارو‌ها می‌تواند به خشک شدن مجرای بینی و عفونت‌های باکتریایی منجر شود.

۵. بیماری‌های حرکتی و سرگیجه: عملکرد آنتی کولینرژیک در مسدود کننده‌های H۱ نسل اول یکی از عوامل مهم و در دسترس برای پیشگیری از بیماری حرکتی است. دارو‌های آنتی هیستامین مفید در بیماری حرکت می‌پرومتازین، دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین، cyclizine و مکلزین هستند. مسدود کننده‌های H۱ که با افدرین ترکیب شده‌اند، اثربخشی بیشتری در درمان بیماری‌های حرکتی دارند. نکته مهم دیگر این است که درمان با این دارو‌ها پس از شروع بیماری‌های حرکتی به‌ندرت مفید است. همچنین دیمن هیدرینات و مکلزین نیز در کاهش سرگیجه و دیگر اختلالات دهلیزی مانند بیماری منیر Meniere مفید هستند.

۶. درمان تهوع و استفراغ: در گذشته Doxylamine ترکیب شده با پیریدوکسین نوعی درمان برای بیماری تهوع صبحگاهی (تهوع و استفراغ در ارتباط با بارداری) بود. اما با توجه به احتمال اختلالات ناشی از آن در جنین از فهرست دارو‌های مناسب این بیماری حذف شد. همچنین هیدروکسی cyclizine و پرومتازین دیگر آنتی هیستامین‌هایی هستند که در استفراغ ناشی از حاملگی استفاده شده‌اند. پرومتازین ممکن است در درمان تهوع و استفراغ بعد از عمل و یا شیمی درمانی مفید باشد؛ اما درحال حاضر به علت در دسترس بودن دارو‌های بهتر کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۷. بی‌خوابی: نسل اول این دارو‌ها به‌شدت خواب‌آور و آرام‌بخش هستند. از این‌رو این دارو‌ها درمانی موثر برای مشکل بی‌خوابی هستند. دیفن هیدرامین درحال حاضر در برخی از راه حل‌های اختصاصی برای درمان بی‌خوابی مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین از آنتی هیستامین‌ها به عنوان دارو‌های ضد اضطراب خفیف (دارو‌های ضد اضطراب) نیز استفاده می‌شود.

۱. گزنه: گزنه که معمولاً به عنوان چای مصرف می‌شود، یک آنتی هیستامین قوی و تثبیت کننده مغزی است.
۲. آویشن: آویشن یک گیاه غنی از مواد مغذی است و سطح بالایی از ویتامین C دارد که با فلانوئید ترکیب می‌شود و به سمت سلول‌های مغز می‌روند. همین‌طور دارای مزایای ضد میکروبی است.
۳. ترخون: ترخون بوی خوشی دارد و یکی از بالاترین منابع غذایی آنتی اکسیدانی در میان گیاهان دارویی محسوب می‌شود. یک مطالعه نشان داده است که این سیستم سلول‌های مغزی را تثبیت می‌کند.
۴. بابونه: بابونه اغلب به عنوان چای استفاده می‌شود. گل‌های تازه آن در دسترس هستند و ترجیح داده می‌شود که خشک شوند. یک مطالعه نشان داده است که بابونه مانع از آزاد شدن هیستامین از سلول‌های مغزی می‌شود.
۵. ریحان: ریحان شیرینی طبیعی دارد؛ همچنین یک آداپتوژن با خواص ضد آنافیلاکتیک، آنتی هیستامین و خواص ثابت شده در ثبات سلولی مغز است.
۶. نعناع: گفته شده است که فلانوئید‌های موجود در نعناع اثر مهاری قوی بر هیستامین‌های آزاد شده از سلول‌های مغز را دارند؛ به‌ویژه برای آلرژی موثر است.
۷. زردچوبه: زردچوبه ادویه‌ای است که رنگ غذا را بهتر می‌کند. این چاشنی دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی است. مطالعه‌ای نشان داد که این چاشنی فعالیت سلولی مغزی را هم مهار می‌کند.
۸. دانه و روغن زیره سیاه: طعم آن کمی تند و شبیه به پونه است. به عنوان آنتی هیستامین و آنتی اکسیدان عمل می‌کند و از لایه مخاطی معده محافظت می‌کند؛ همچنین می‌تواند از دانه یا روغنش استفاده کرد.
۹. سبوس برنج سیاه: باور بر این است که برنج سیاه فایده‌های بسیاری دارد. محققان یافته‌اند که یک رژیم غذایی حاوی برنج سیاه التهاب را کاهش می‌دهد و از آزاد شدن هیستامین جلوگیری می‌کند.
۱۰. جوانه نخود فرنگی: جوانه نخود فرنگی دارای میزان بالایی از دی آمین اکسیداز است (آنزیمی که هیستامین سلولی اضافی را پایین می‌آورد). همه خانواده باقالی‌ها دارای DAO هستند؛ اما این ماده به طور خاص در نخود فرنگی، عدس و جوانه‌های‌شان بیشتر است.
۱۱. پیاز: پیاز بسیار مقوی و حاوی مواد پروبیوتیکی است. پیاز برای جلوگیری از آزاد شدن هیستامین، تثبیت سلول‌های مغز و حتی کم شدن سطح هیستامین اضافی در پلاسمای خون موثر واقع می‌شود.
۱۲. سیر: سیر مانند پیاز بسیار مقوی و غنی از آنتی اکسیدان است و برای جلوگیری از آزاد شدن هیستامین از سلول‌های مغزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۱۳. انار: انار می‌تواند برای توقف آبریزش بینی موثر باشد. این میوه حاوی پلی‌فنول‌ها مانند تانن‌ها و آنتوسیانین‌ها هستند و نسبت به چای سبز آنتی اکسیدان بیشتری دارند. بررسی‌ها نشان داده است که انار به عنوان تثبیت کننده سلول‌های مغزی هم عمل می‌کند.
۱۴. هلو: هلو یک میوه تابستانی شیرین و آبدار است. مطالعه‌ای نشان داده است که از التهاب ناشی از آلرژی سلولی هم جلوگیری می‌کند.
۱۵. سیب: سیب‌ها غنی از یک نوع ماده مغذی نیستند، بلکه غنی از فلانوئید‌ها و پلی فنل‌ها هستند و میزان آنتی اکسیدان‌هایش بیشتر از چای سبز است. مطالعه‌ای نشان داده است که این میوه هیستامین را از سلول‌های مغزی آزاد می‌کند.