به گزارش خبرنگار آنا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه میزبان شهید گمنامی از فرزندان وطن بود و رسم ادب و میزبانی را در برابر این میهمان بجا آورد. امروز حال و هوای دیگری داشتیم، آخر! میهمان عزیزی در راه بود و بعد از سال‌های سال به سبکی پر پرنده‌ای کوچک به میان ما آمد و میهمان ما شهید گمنامی از عملیات کربلای ۶ و منطقه سومار بود، پس قصد خبر نوشتن نداشتم و از دل هر چه برآمد بر زبان جاری کردم.

به او گفتم شهید گمنام سلام، خوش آمدی مسافر، هرچند سی و چند سال از رفتن تو گذشته ولی باز آمدی، بی‌نشان و گمنام. به او گفتم، برادرم! نام توست که باعث آوازه و شهرت ایران و ایرانی شده و اکنون اگر هرجایی نام ایران می‌درخشد، در پس آن شهیدی است که برای این درخشیدن جان داده، برادر رزمنده‌ای که حتی نامش هم مشخص نیست.

امروز که پیش خدایت هستی و غرق در نعمت‌های اویی ناراحت نباش! می‌دانم که گمنام از این دنیا رفتی و شاید مادری هنوز چشم‌به‌راهت است، اما پیش خدایت کاملاً شناخته شده‌ای. شهید گمنام، اگر نامی نداری ما تو را به مردانگی‌اش و شجاعت می‌شناسیم، مقام تو شهادت است و مردم ما خوب بلدند قدر این مقام را بدانند.

امروز در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، دانشجو و استاد و کارمند، غریب و آشنا را دیدم که قلبشان برای خانواده‌های شهدای گمنام به درد آمده بود آخر از دست دادن عزیز سخت است ولی اینکه بدانی دیگر هیچ اثری از آنها به جا نمی‌ماند، از همه چیز سخت‌تر است. اینکه بدانی دیگر از فرزندت و یا هر عزیز دیگرت هیچ خبری نمی‌شود و دیدارتان به روز قیامت موکول شده، از همه سخت‌تر است.

کاش همسفرت بودم و می‌دانستم و می‌فهمیدم چه در دل تو می‌گذرد. کاش می‌شد می‌فهمیدم چه در سر داشتی که بدون آنکه نامی از تو بر جا بماند، حاضر شدی برای کشورت بجنگی و از خون خود بگذری و گمنام باشی.

شهید گمنام شهادت مبارک، می‌دانم که به خواستهٔ خود رسیدی و اکنون مقام تو مقام شهادت است، همان مقامی که بلندترین جایگاه را در نزد پروردگارمان دارد. امروز دانشگاه آزاد کرمانشاه میزبان شهید گمنام نبود آخر همه ما سال‌ها او را می‌شناختیم، غریب نبود، فرزند این دیار بود که به میان ما آمده بود، ما میزبان او نبودیم، او میزبان ما بود و ما مهمانش.
شهید گمنام سلام، خوش آمدی مسافر، امروز پنج همرزم گمنام آرمیده در مزار شهدای گمنام این دانشگاه میزبان شما هستند.