آرمان امروز- عرفان بیوک‌نژاد: اخیرا بعضی از جریان‌های مخالف دولت چهاردهم با ایجاد فضاهای پرتنش و ضریب دادن به جنگ‌های روانی، اخباری را علیه رئیس جمهور منتشر می‌کنند.
جدیدترین خبر که فضای سیاسی کشور را نیز تا حدودی به هم ریخت، خبر استعفای مسعود پزشکیان بود.
با توجه به اینکه حدود ۱۵۰ روز از به قدرت رسیدن دولت مسعود پزشکیان می‌گذرد اتفاقات ناخوشایند در سپهر سیاسی ایران کم نبوده است که خواه یا ناخواه رئیس جمهور نیز درگیر کنترل آنها نیز بوده است؛ از ترور اسماعیل هنیه در تهران گرفته تا بحث ناترازی انرژی و قطعی برق.
در این بحبوحه، هستند گروه‌هایی که قصد دارند از آب گل آلود ماهی بگیرند و فضای سیاسی کشور را ملتهب‌تر کنند. در کنار اینکه تنها چند ماه است که دولت چهاردهم روی کار آمده، برخی از شهروندان به شایعات توجه می‌کنند و مغلوب جنگ رسانه‌ای بدخواهان می‌شوند. سوالی که مطرح می‌شود این است که اصلاً کدام رئیس جمهور پس از گذشت مدت کوتاهی از ریاست جمهوری‌اش استعفا می‌دهد؟
دولت چهاردهم در این مدت کوتاه همواره بر حمایت از مردم تاکید داشته است و قصد داشته تا از بروز پدیده‌های اجتماعی و سیاسی که مردم خواهان آن نیستند، جلوگیری کند. مسعود پزشکیان از بدو در اختیار گرفتن صندلی ریاست جمهوری، برای ارتقاء کیفیت دیپلماسی کشور نیز تلاش کرد و با سران کشورها و سازمان‌های بین المللی در حال رایزنی بود.
همچنین متخصصان معتقدند که در مدتی که مسعود پزشکیان و مدیرانش روی کار آمده‌اند تابو شکنی‌های گسترده‌ای در خصوص انتصابات شکل گرفت که می‌تواند در آینده ثمره‌های زیادی داشته باشد اما با این حال با توجه به بحث اقتصاد که همواره مردم ایران متضرر آن هستند باعث شد که برخی از گروه‌های سیاسی بدخواه دولت، دست به مانع تراشی و آغاز جنگ‌های روانی علیه مسعود پزشکیان بزنند.
حامیان دولت معتقدند که این جنگ‌های روانی بر پیکره دولت چهاردهم خدشه‌ای وارد نمی‌کند چرا که مسعود پزشکیان و هیئت دولت او در حال تلاش، برای بهبود اوضاع هستند. علی احمدنیا، سرپرست امور اطلاع‌رسانی شورای اطلاع‌رسانی دولت در صفحه شخصی خود در فضای مجازی به انتشار شایعه استعفای رئیس‌جمهور واکنش نشان داد و نوشت: جریانی در ماه‌های اخیر از سکوت آگاهانه دولت سوءاستفاده و با بی‌صداقتی، به رئیس‌جمهور حمله می‌کند.
وی تاکید کرد: اولویت دولت رفع ناترازی‌ها، بهبود معیشت و تحقق وعده‌های انتخاباتی دکتر پزشکیان است.
سرپرست امور اطلاع‌رسانی شورای اطلاع‌رسانی دولت در پایان مطلب خود آورده است: «دولت به دروغ‌های شاخ‌دار مثل استعفای رئیس‌جمهور با هدف جذب فالوور، توجه نمی‌کند و گرفتارحاشیه‌ها نمی‌شود.»
کارشناسان در تحلیل‌های اخیر خود درباره ایجاد التهاب توسط برخی از مخالفان دولت به این موضوع اشاره می‌کنند که مسعود پزشکیان از همان ابتدا، «جناح بازی» را کنار گذاشت، به این معنا که جناح سیاسی یک فرد برای انتصاب سیاسی او از اولویت‌های پایین به شمار می‌رفت و رئیس جمهور این فرصت را به همه اقشار و جناح‌ها و مذاهب داد تا در سرنوشت سیاسی کشور سهیم باشند.
در ایجاد جنگ‌های روانی و گروه نقش اساسی ایفا می‌کنند، تندروهای خارجی و داخلی. می‌شود اینطور برداشت کرد که مسعود پزشکیان چراغ امیدواری را در دل بخش مهمی از جامعه روشن کرده است و به همین دلیل تندروها از جمله مخالفین دولت قصد دارند تا با حجم و جنگ روانی برای مدتی هم که شده کار پزشکیان را خدشه‌دار کنند.
جهانبخش خانجانی، فعال سیاسی نوشت: نقصی در ساختار سیاسی و تحزب ایران وجود دارد که برای بیان دیدگاه ها و اعتراض ها طبق قوانین موجود در کشور و قانون اساسی برای احزاب شرایط تجمع به وجود نمی آید و یا به نوعی یک نوع ترس یا خودداری از دادن مجوز وجود دارد و همین موضوع سبب شده تا جریانات سیاسی ، احزاب و گروه ها نتوانند حرف خودشان را بزنند.‌درعوض یکسری جریانات درون حکومت که اینها همگی ریشه در نهادهای سیاسی،امنیتی و نظامی دارند و الهام گرفته و هدایت شده از بخش هایی از حاکمیت هستند ،بخش هایی که وقتی بطور رسمی برایشان بیان دیدگاه ها امکان پذیر نیست که موضع بگیرند این عوامل را گسیل می دارند واینها به نوعی وارد صحنه می شوند.
محمد صادق جوادی حصار، سخنگوی حزب اعتماد ملی، به آرمان امروز گفت: برخی تلاش‌ها برای تضعیف جایگاه رئیس‌جمهور و کاهش تأثیرگذاری او، کاملاً مشخص است. این جریان‌ها از ابتدا با آمدن ایشان موافق نبودند؛ چه در مرحله کاندیداتوری و رقابت‌های انتخاباتی، چه در زمان اعلام نتایجی که به سود ایشان رقم خورد. پس از آغاز به کار نیز، شیوه مدیریت متفاوت و نوع برخورد مردمی رئیس‌جمهور با موضوعات، انتقادات و واکنش‌های متعددی را به دنبال داشته است. وی افزود: رئیس‌جمهور با ایجاد ارتباط مستقیم و صمیمی با مردم و استفاده از کانال‌های شخصی برای گفتگو، توانسته است بخشی از عواطف و احساسات جامعه را جذب کند. این مسئله به طور طبیعی، رقبای او را با چالش‌های جدی مواجه کرده است. در چنین شرایطی، آنها سعی می‌کنند از هر ابزار و اهرمی برای کمرنگ کردن حضور و تأثیرگذاری رئیس‌جمهور استفاده کنند. یکی از این ابزارها، فضاسازی روانی و طرح ادعاهایی نظیر عدم دوام ایشان در مسئولیت یا استعفای قریب‌الوقوع اوست. این هجمه‌ها و انتقادات عمدتاً به موفقیت‌های فردی رئیس‌جمهور بازمی‌گردد. او بخش عمده‌ای از بار ارتباطات اجتماعی و ملی دولت را به دوش می‌کشد و با هر اقدامش، می‌تواند شکاف‌های موجود در ارتباطات روحی و عاطفی بین مردم و دولت را ترمیم کند.
سخنگوی حزب اعتماد ملی بیان مرد: در پاسخ به این پرسش که آیا جنگ‌های رسانه‌ای روی عملکرد دولت تأثیر می‌گذارد یا خیر، باید گفت که قطعاً بی‌تأثیر نیست. این حملات می‌تواند توانایی‌های دولت را در برخی حوزه‌ها کاهش دهد یا آن را وادار به اتخاذ رویکردی محتاط‌تر کند. از سوی دیگر، این فشارها ممکن است تا حدی از موج همگرایی و وفاق که جریان‌های مخالف سعی دارند بر دولت تحمیل کنند، بکاهد.
وی در نهایت خاطر نشان کرد: این هجمه‌ها نه‌تنها چالش‌هایی برای دولت ایجاد می‌کند، بلکه نشان می‌دهد وفاق مورد نظر رئیس‌جمهور، به هیچ وجه با منافع و اهداف جریان‌های افراطی و تندرو همخوانی ندارد.