آرمان امروز- عرفان بیوک‌نژاد: خویشتن داری سیاسی که مفهومی قوی‌تر از مدارای سیاسی است، راه حل بسیاری از سیاستمداران معاصر و گذشته در دنیاست.
نسخه خویشتن داری سیاسی زمانی تجویز می‌شود که تصمیمات هیجانی و واکنش‌های ناگهانی، در بهبوحه سیاسی پرتنش، شرایط را بدتر می‌کند. در اینجا متخصصین و اهل فن نسخه خویشتن داری سیاسی را جویز می‌کنند تا از بحران جلوگیری شود. در این برهه زمانی نیز که تندروهای داخلی و خارجی در حال مانع تراشی و آغاز یک جنگ روانی علیه دولت مردان هستند، حامیان دولت ر خویشتن‌داری سیاسی تاکید کرده‌اند تا با آن تندروها نیز به حاشیه کشانده شوند و نتوانند اهداف خود را پیاده سازی کنند.
خویشتنداری سیاسی به معنای کنترل و مدیریت رفتار، گفتار و تصمیمات در مواجهه با مسائل حساس و بحران‌های پیچیده سیاسی است و نقشی حیاتی در موفقیت سیاستمداران و رهبران در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی ایفا می‌کند. این ویژگی به افراد و گروه‌ها اجازه می‌دهد تا در شرایط بحرانی یا تحریک‌آمیز، به‌جای واکنش‌های هیجانی یا عجولانه، تصمیمات عقلانی، مدبرانه و مبتنی بر منافع بلندمدت اتخاذ کنند و از اقداماتی که ممکن است به تشدید تنش‌ها یا بروز پیامدهای ناگوار منجر شود، پرهیز کنند. خویشتنداری بر پایه مؤلفه‌هایی همچون خودآگاهی، مدیریت هیجانات، صبر و تأمل، انعطاف‌پذیری و توانایی انتخاب پاسخ‌های مؤثر شکل می‌گیرد و در هر موقعیتی، از رویارویی با چالش‌های داخلی گرفته تا تعامل با بازیگران خارجی، کارکردهای مهمی دارد.
با توجه به تنش‌هایی که برخی از مخالفان دولت در حال ایجاد هستند حتی چهره‌هایی اصولگرا نیز ر خویشتن‌داری سیاسی تاکید کردند.
خویشتن داری سیاسی می‌تواند یک فضیلت و یک استراتژی برای سیاستمدار باشد. در سیاست داخلی، خویشتنداری می‌تواند به کاهش تنش‌ها میان گروه‌های مختلف اجتماعی، جلوگیری از خشونت در مواقع بحران و حفظ نظم عمومی کمک کند. سیاستمدارانی که به این ویژگی مسلح هستند، معمولاً در میان مردم از اعتماد و احترام بیشتری برخوردار می‌شوند، زیرا نشان می‌دهند که می‌توانند بدون افتادن در دام هیجانات، شرایط پیچیده را مدیریت کنند و از اتخاذ تصمیمات شتاب‌زده که ممکن است پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد، اجتناب ورزند. در سیاست خارجی نیز خویشتنداری، عاملی کلیدی در پیشبرد دیپلماسی و کاهش تنش‌ها میان کشورها محسوب می‌شود، زیرا به رهبران امکان می‌دهد تا به‌جای استفاده از زور یا اقدامات تهاجمی، با صبر و درایت، راهکارهایی برای تقویت همکاری‌ها و حل‌وفصل اختلافات پیدا کنند.
اهمیت خویشتنداری سیاسی در مواقع بحرانی، مانند بحران موشکی کوبا که ایالات متحده و شوروی با رفتار محتاطانه و اجتناب از اقدامات تند از وقوع یک جنگ هسته‌ای جلوگیری کردند، یا در اعتراضات داخلی که رهبران با خودداری از سرکوب خشونت‌آمیز، مسیر گفتگو و آشتی را در پیش گرفتند، به‌خوبی نمایان می‌شود. این ویژگی نه تنها یک فضیلت اخلاقی و نشانه بلوغ شخصیتی رهبران است، بلکه یک ابزار استراتژیک ضروری برای پیشبرد اهداف بلندمدت، کاهش خسارات و تقویت کارآمدی نظام‌های سیاسی است. رضا سالیانی، فعال سیاسی به روزنامه آرمان امروز گفت: ما امروز بیش از هر زمانی نیازمند مدارا و کاهش سطح تنش در جامعه هستیم. توسعه و پیشرفت کشور و عبور از ابربحران‌های موجود، مستلزم توجه به این ضرورت و توافق بین نخبگان است. تندروی، مانعی جدی برای تحقق توسعه متوازن جامعه محسوب می‌شود. شعار وفاق دکتر پزشکیان نیز در همین چارچوب قابل تبیین است.
وی ادامه داد: دولت باید در برابر جامعه مدنی رویکردی روادارانه و راهبردی داشته باشد. این امر به معنای چشم‌پوشی از اقدامات تخریبی و پروژه‌های سازمان‌یافته علیه دولت نیست. دولت باید بدون تأثیرپذیری از فشارهای گروه‌های تندرو، اهداف کلان خود در حوزه توسعه، شفافیت، تقویت نهادهای مدنی و تضمین حقوق شهروندی، به‌ویژه آزادی‌ها، را دنبال کند.
این فعال سیاسی اظهار کرد: یکی از راهبردهای اساسی دولت، تفکیک میان انتقاد سازنده و مخالفت اصولی جامعه مدنی با هجمه‌های سازمان‌یافته علیه برنامه‌های دولت است. شناخت دقیق گروه‌های تخریبی و عوامل پشت پرده آن‌ها، شرط اصلی مدیریت هوشمندانه این چالش‌ها است. در این مسیر، افزایش شفافیت و صداقت در مواجهه با شهروندان، به‌ویژه در مورد وعده‌هایی که دولت متعهد به اجرای آن‌ها شده است، نقش کلیدی ایفا می‌کند.تولید و دامن زدن به اخبار کذبی همچون استعفای رئیس‌جمهور باید در چارچوب همکاری گروه‌های شناخته‌شده در خارج از کشور و جریان‌های داخلی مخالف دولت، از جمله جریان‌های افراطی مانند جبهه پایداری، تحلیل شود.
وی در نهایت خاطر نشان کرد: رویکرد دولت در برخورد با مخالفان، حتی تندروها، باید بر مبنای اصول دموکراتیک، احترام به حقوق شهروندی و تلاش برای تقویت وفاق ملی باشد. توسعه پایدار و متوازن کشور تنها از مسیر شفافیت، مدارا و تقویت انسجام ملی ممکن خواهد بود.