ما با گذشت کمتر از دو سال از برقراری روابط دو کشور و یک سال و اندی از استقرار سفرای دو کشور در شهریور ۱۴۰۲، توانستیم راه‌های همکاری بین تهران و ریاض را ارتقا بخشیم.تنوع مناسبات دوجانبه، توسعه و تعمیق آنها در دستور کار جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان بوده است؛ البته از سوی ایران این بر مبنای اصل و سیاست دولت جمهوری اسلامی ایران قرار دارد، دولت ایران در دوره‌های مختلف موضوع توسعه سیاست همسایگی را نصب‌العین و دستور کار خود قرار داده است و بر همین اساس مناسبات ایران و عربستان در دوره جدید شاهد رشد و گسترش است ما در زمینه‌های مختلف سیاسی امنیتی،نظامی،فرهنگی وکنسولی دردو بخش دولتی و مردمی بوده‌ایم.توسعه مناسبات مردمی و بحث‌های اندیشکده‌ای و رسانه‌ای ازجمله مواردی است اخیرا در آن پیشرفت‌هایی داشته‌ایم و در این مسیر حرکت خواهیم کرد. از سرگیری عمره و پروازهای برنامه‌ای از دمام به مشهدوعزیمت عمره‌گزاران از فرودگاه طائف، همگی در توسعه مبادلات مردمی و تقویت روابط تاثیرگذار است. البته علی‌رغم تمام پیشرفت‌های حاصله در بخش اقتصادی، کماکان در ابتدای راه قرار داریم. همکارى‌های اقتصادی می‌تواند خلق مناسبات دوجانبه را تکمیل کند.نکته قابل توجه این‌که نمی‌توان رابطه ایران و عربستان را صرفا در مناسبات دوجانبه خلاصه کرد بلکه ایران و عربستان می‌توانند در موضوعات و پرونده‌های مختلف منطقه با یکدیگر گفت‌وگو کنند. روشن، آن‌که کشورهای منطقه از زیرساخت امنیت که مبتنی بر نوعی نظامی‌گری و ژئوپلیتیک محوربوده فاصله گرفته و به سمت امنیت مبتنی بر توسعه حرکت می‌کنند. امنیت مبتنی بر توسعه یک نگاه فراگیری درکشورهای منطقه است.براین اساس می‌توانیم یک اقدام مشترک اقتصادی وتجاری راباحضورکشورهای منطقه براساس منافع متقابل شکل دهیم.امروز صحبت از ائتلاف‌های امنیتی و نظامی می‌تواند جای خود را به همکاری‌های فراگیر اقتصادی بدهد. نکته دیگری که در منطقه ما قابل توجه می‌نماید، همکاری و تلاش برای تدوین و تکوین یک نظم نوین منطقه‌ای است؛ نظم نوینی که با مشارکت هشت کشور خلیج‌فارس می‌تواند رقم بخورد. ما دراین منطقه بوده‌ایم وخواهیم ماند و با یکدیگر نظم نوینی رابرای منطقه شکل خواهیم داد.نکته پایانی آن‌که ایران تشکیل مجمع گفت‌وگوهاى منطقه‌اى را پیشنهاد کرده است تا هشت کشور منطقه گردهم آمده و با گفت‌وگو راه‌هاى همکارى فی‌مابین را توسعه بخشند.