آرمان امروز- گروه جامعه: جوانان مرد ایرانی، تشکیل خانواده را به اواخر دهه سوم زندگی خود موکول می‌کنند. در حال حاضر جوانان مرد ایرانی، تشکیل خانواده را به اواخر دهه سوم زندگی خود موکول می‌کنند. میانگین سن ازدواج مرتبه نخست مردان از ۲۳.۸ سال به ۲۸.۳ سال افزایش یافته است. میانگین سن زنان در ازدواج مرتبه نخست از ۱۹.۹ سالگی به ۲۴ سالگی افزایش پیدا کرده است. سهم جوانان هرگز ازدواج نکرده از ۴۴ درصد به ۴۹ درصد افزایش یافته است. براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، در حال حاضر ۱۱.۳ میلیون نفر از جوان‌ها مشارکت اقتصادی ندارند. مقایسه با دیگر کشورها، پایین بودن سطح فعالیت اقتصادی جوانان کشورمان را بیش از پیش نمایان می‌کند.
انقطاع عاطفی؛ عامل اصلی زندگی مجردی
بدیهی است بسیاری از روانشناسان بر این باور هستند که انقطاع عاطفی خود می‌تواند یکی از عوامل اصلی افزایش زندگی مجردی باشد، چراکه تجربه ثابت کرده است افرادی که فرزندان طلاق هستند و یا اینکه در خانواده‌های پرتنش زندگی می‌کنند بیشتر از دیگران تمایل به زندگی مجردی هستند. با این اوصاف باید متذکر شد داشتن خانواده سالم و شاد خود می‌تواند مانع از افزایش زندگی مجردی شود. این کانون سالم فرد را در مسیر زندگی شاد و حضور در اجتماع قرار می‌دهد؛ مسیری که او نقش و جایگاه او را در تعاملات اجتماعی تعریف و نهادینه می‌کند.زندگی در شهر دیگر برای ادامه تحصیل و یا اشتغال خود عامل دیگری برای افزایش زندگی مجردی است، چراکه طی سال‌های اخیر بسیاری از جوانان برای ادامه تحصیل و یا دستیابی به شغل مناسب به شهر دیگری مهاجرت کرده‌اند و به اجبار زندگی مجردی را انتخاب کرده‌اند اما این در حالی است که با گذشت زمان تعداد محدودی از این افراد تمایل به خاتمه‌دادن زندگی مجردی خود هستند. وانگهی در این مجال باید یادآور شد بسیاری از افرادی که دارای زندگی مجردی هستند در شرایطی این نوع زندگی را دارند که در نزدیکی محل سکونت خانواده خود محلی را برای زندگی انتخاب می‌کنند.باید در نظر داشت قبول‌نکردن مسئولیت و یا عدم پذیرش تعهد نیز می‌تواند در زمره دیگر دلایل افزایش زندگی مجردی قرار بگیرد، چراکه بنا به اظهارنظر روانشناسان بسیاری از افرادی که به‌صورت مجردی زندگی می‌کنند تمایل چندانی به پذیرش تعهد و یا مسئولیت ندارند.یکی دیگر از دلایل افزایش زندگی مجردی را می‌توان در انعطاف‌ناپذیری افراد جست‌و‌جو کرد، چراکه طبق تحقیقات به‌عمل‌آمده افرادی که برای مدتی به‌تنهایی زندگی کرده‌اند دیگر کمتر می‌توانند زندگی خود را با شخص دیگری وفق دهند و در هر شرایطی تمایل دارند به تنهایی زندگی کنند. شکاف بین نسلی را می‌توان از دیگر دلایل افزایش زندگی مجردی دانست، چراکه طبق نظرسنجی‌های به‌عمل‌آمده بسیاری از افرادی که به تنهایی زندگی می‌کنند علت اصلی جداشدن از والدین خود را وجود اشتراکات بسیار کم و یا عدم‌تفاهم با خانواده عنوان کرده‌اند. به عبارت ساده‌تر در حال حاضر دیگر همدلی و همسویی چندانی میان والدین و فرزندان وجود ندارد که این خود در تمایل جوانان به زندگی مجردی بسیار تاثیرگذار است.استقلال مالی نیز یکی دیگر از دلایل افزایش زندگی مجردی است، چراکه تجربه ثابت کرده برخی از افرادی که به استقلال مالی دست یافته‌اند دیگر حاضر به ادامه زندگی با والدین خود نیستند بلکه تمایل به ادامه زندگی به‌صورت مجردی دارند.
زندگی مجردی مترادف با بی‌بندوباری است؟
برخی از افراد در جامعه هنوز زندگی مجردی را قبول ندارند؛ به‌گونه‌ای که این نوع زندگی را مترادف با بی‌بندوباری می‌دانند و حتی در پاره‌ای از موارد سعی دارند تا مراودات و روابط خود را با این دسته از افراد محدود و یا حذف کنند اما این در حالی است که باید خاطر نشان کرد زندگی مجردی نمی‌تواند عاملی برای بی‌بندوباری باشد، چراکه بسیاری از افرادی که به دور از خانواده زندگی می‌کنند دارای روابط سالم و پایبند به هنجارهای اجتماعی هستند. از این‌رو نمی‌توان صرف داشتن زندگی مجردی را نشانه بی‌بندوباری دانست. هرچند در این مجال باید اذعان داشت بسیاری از افرادی که زندگی مجردی را برمی‌گزیند تنها برای راحتی در نوع زندگی خود این مهم را انتخاب می‌کنند. البته این موضوع باید آسیب‌شناسی دقیق شود.
بررسی معایب زندگی مجردی
شایان ذکر است زندگی مجردی با مشکلات بسیاری به‌خصوص برای زنان می‌تواند همراه باشد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره می‌کنیم.بی‌تردید یکی از اصلی‌ترین مشکلات زندگی مجردی وجود مشکلات مالی است، چراکه بسیاری از افرادی که به تنهایی زندگی می‌کنند به‌رغم اینکه دارای شغل و منبع درآمد هستند باز هم در پاره‌ای از موارد با مشکلات مالی مواجه می‌شوند که برای حل این مشکل در برخی از موارد از والدین خود کمک می‌گیرند که با سرزنش‌های آنها مواجه خواهند شد.یکی دیگر از مشکلات زندگی مجردی را می‌توان سختی در تعمیر و نگهداری از خانه عنوان کرد که برای این کار نیز مجبور به صرف هزینه‌های بالا هستند.از طرف دیگر باید متذکر شد به‌دلیل عدم‌پذیرش این پدیده از سوی بسیاری از افراد جامعه، افرادی که به تنهایی زندگی می‌کنند بیشتر با نگاه‌های معنادار همسایه‌ها، دردسرهای امضاکردن قرارداد و یا درگیری با صاحبخانه مواجه هستند که این خود می‌تواند در پاره‌ای از موارد برای آنها سخت باشد.فشار و مخالفت خانواده می‌تواند یکی دیگر از مشکلات پیش روی افرادی که به تنهایی زندگی می‌کنند باشد چراکه هنوز بسیاری از والدین با زندگی مجردی فرزندان خود مخالف هستند و در صورت انجام این کار توسط فرزندان باز هم در هر شرایطی مخالفت خود را اعلام می‌کنند.در پایان باید خاطر نشان کرد یکی از مهم‌ترین معایب زندگی مجردی دلتنگی و ایجاد خلأ در تامین نیازهای عاطفی است که در بیشتر موارد این دسته از افراد برای حل این مشکل به نگهداری حیوانات خانگی روی می‌آورند که این خود می‌تواند در افزایش تجرد قطعی تاثیرگذار باشد؛ موضوعی که باید ریشه‌های آن را در ایجاد رابطه عاطفی صاحب حیوان خانگی با آن حیوان جست‌وجو کرد؛ او پس از مدتی به آن حیوان وابسته می‌شود. با آسیب‌شناسی دقیق می‌توان این معضل را واشکافی کرد تا بدین‌طریق بتوان نیازهای واقعی عاطفی را در این افراد بازتعریف کرد تا با ورود به اجتماع این خلأ را جبران کنند.