آرمان امروز- عرفان بیوک‌نژاد: به تازگی یکی از نمایندگان تندرو در مجلس صحبت‌هایی پیرامون این مطرح کرده است که وضعیت کنونی کشور حاصل انتخاب مسعود پزشکیان است.
این اولین باری نیست که تندروها با مانع تراشی قصد دارند تا در کارهای دولت خلل ایجاد کنند یا حتی جنگ روانی راه بیندازند.
صحبت‌هایی از این دست نها باعث نفاق می‌شود و به نوعی مسئولیت گریزی یک نماینده مجلس را شان می‌دهد و این دقیقاً حرکت کردن بر خلاف مسیر وفاق ملی است. مشکلات گسترده فراوانی در همه زمینه‌ها در زمان‌های گذشته وجود داشته که تنها مربوط به این دوره از دولت چهاردهم نیست.
احمد محقر، استاد علوم سیاسی در دانشگاه به روزنامه آرمان امروز گفت: در کشور برخی نیروها از گذشته‌های دور به‌طور مشخص از پذیرش مسئولیت در برابر مشکلات و بحران‌ها سر باز زده‌اند. آن‌هاحتی در مواجهه با مسائل پیچیده، به‌جای پذیرش تقصیر، همیشه دیگران را مسئول می‌داند و خود را از هرگونه مسئولیتی مبرا می‌کند. این عادت به فرافکنی و انداختن تقصیر بر دوش دیگران، رفته‌رفته تبدیل به یک رویه درونی شده است. نکته مهم این است که در دولت‌های قبلی هیچ‌گاه ساختار مشخصی برای مطالبه‌گری و پاسخگویی از سوی مسئولین ایجاد نشده بود. به همین دلیل است که مسئولان به‌راحتی از پذیرش مسئولیت خودداری می‌کنند و در مواقع حساس، با اظهار نظراتی که هیچ‌گونه تعهد اخلاقی پشت آن‌ها نیست، تنها به پیچیدن مشکلات می‌پردازند.
وی ادامه داد: مسئله‌ای که باید به آن توجه کرد این است که دولت‌های پیشین، به‌ویژه در دوره‌های مختلف جمهوری اسلامی، همواره با چالش‌های ساختاری و اجرایی روبه‌رو بوده‌اند که در نهایت به ضعف در پاسخگویی و شفافیت منجر شده است. در دولت‌های گذشته، چه در دوره‌های کوتاه‌مدت و چه در دوره‌های بلندمدت، به‌ندرت شاهد دولتی بودیم که به‌طور واقعی پاسخگوی مسائل باشد. فقدان شفافیت در بسیاری از مواقع باعث می‌شد که مسئولین از دادن اطلاعات و گزارش‌های دقیق به مردم خودداری کنند. این موضوع در دولت قبلی به‌ویژه به‌طور جدی‌تر نمود پیدا کرد و در مواردی که نیاز به پاسخگویی بود، به دلایلی همچون شرایط حساس کشور، اطلاعات مورد نیاز به مردم ارائه نمی‌شد.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: در کنار این مسائل، یکی دیگر از موارد مهمی که در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته، تاثیرات تحریم‌ها بر سیاست خارجی و شرایط اقتصادی کشور است. بسیاری از افراد در گذشته گمان می‌کردند که تحریم‌ها تاثیرات چندانی بر کشور نخواهند داشت و حتی برخی از آن‌ها که منافع خود را در دور زدن تحریم‌ها می‌دیدند، این دیدگاه را ترویج می‌کردند. اما با گذشت زمان و واضح‌تر شدن آثار تحریم‌ها، دیگر کسی نمی‌تواند انکار کند که این تحریم‌ها تاثیرات عمیقی بر اقتصاد و سیاست داخلی ایران داشته‌اند.
وی در خصوص احترام به رای مردم بیان کرد: مورد دیگری که باید به آن اشاره کرد، احترام به رای مردم است. مردم ایران در سال ۵۸ با اعتماد به وعده‌های جمهوری اسلامی، رای خود را به صندوق انداختد اما به‌تدریج و با گذر زمان، این باور که مردم حق دارند بر سرنوشت خود تاثیر بگذارند، در ساختار حکومتی کمرنگ‌تر شد. از دهه ۷۰ به بعد، مشاهده کردیم که نسبت به اهمیت واقعی رای مردم کمتر توجه شد.
وی در نهایت خاطر نشان کرد: بنابراین، آن‌چه که امروزه در عرصه سیاسی و انتخاباتی ایران مشاهده می‌شود، ترکیبی از ضعف‌های ساختاری و بی‌توجهی به نیازهای اساسی مردم است. در نتیجه، باید اذعان داشت که در شرایط کنونی، مشکلات نه تنها ناشی از تحریم‌ها و مسائل اقتصادی، بلکه به‌طور عمده ریشه در عدم شفافیت و پاسخگویی مسئولین دارند که از پذیرفتن مسئولیت و ارتقای ساختارهای دموکراتیک خودداری کرده‌اند.