در حوزه عملکرد کیفی روابط خانوادگی، بر پایه نظریه‌های سیستمی و ساختاری در خانواده‌درمانی، وجود حدود، حریم‌ها، مرزها و سلسله‌مراتب در خانواده، این امکان را فراهم می‌کند که هر فرد فعال و هدفمند بتواند وظایف و نقش‌های اصلی خود را در مسیر رشد و پیشرفت و دستیابی به «سبک زندگی سالم» یا همان «خانواده پویا و متعالی» به انجام برساند. در چنین ساختاری، تمامی اعضای خانواده احساس شادی و رضایت از حضور در این محیط را تجربه خواهند کرد.
