عبدالرحمن هوتی، متولد سال ۱۳۶۵، کارشناس ارشد منابع انسانی است و به عنوان معلم فعالیت می‌کند. او در حوزه آموزش استان سیستان و بلوچستان به فعالیت‌های خیریه مشغول است. پیش از این، وی مسئولیت بنیاد کودک در شهر فنوج را بر عهده داشت، اما اکنون این مسئولیت به فرد دیگری واگذار شده است.
برای توانمندسازی جوامع محلی و فرهنگ‌سازی در میان کودکان، گروه‌های مختلفی به این منطقه آمده‌اند و کلاس‌هایی در زمینه خانواده، سلامت، بهداشت، فرهنگ معاشرت و سخنوری برگزار کرده‌اند. با این حال، این فعالیت‌ها بیشتر جنبه مقطعی داشته و فراگیر نشده‌اند. مشکلات اصلی در سیستان و بلوچستان، مسائل آموزشی و بهداشتی هستند.
هوتی همچنین در شبکه بهداشت فعالیت داشته است. در آنجا نیز خیرین به روستاها سر می‌زدند و خدمات ارائه می‌کردند. متأسفانه بسیاری از مردم از بیماری‌های خود بی‌اطلاع هستند و توان مالی مراجعه به پزشک یا مراکز درمانی را ندارند.
فعالیت‌های او شامل ساخت مدارس در استان و ارائه بورسیه تحصیلی به دانش‌آموزان مستعد و نیازمند است. تمرکز اصلی او بر دانش‌آموزان روستایی است. در این استان، روستاهای محرومی وجود دارند که اگر دانش‌آموزان آن‌ها بورسیه نمی‌شدند، قطعاً ترک تحصیل می‌کردند.
از حدود پنج سال پیش، او بر روی دانش‌آموزانی که از تحصیل بازمانده‌اند، متمرکز شده و با شناسایی آن‌ها، زمینه بازگشت به مدرسه را فراهم کرده است. علاوه بر مشکلات مالی، یکی از دلایل اصلی ترک تحصیل دانش‌آموزان، نبود مدارس در برخی روستاها یا محدود بودن آن‌ها به مقطع ابتدایی بوده است. دانش‌آموزان برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر مجبور بودند مسافت طولانی بین روستا و مدرسه را با وانت طی کنند.
این مشکل همچنان پابرجاست و هزینه‌های جابجایی برای خانواده‌ها سنگین است. در بسیاری از موارد، خانواده‌ها توان پرداخت این هزینه‌ها را ندارند.
گروه هوتی کودکان را از طریق مدارس یا رابط‌ها و آشنایان شناسایی می‌کند. سپس مددکاران پرونده‌ای برای آن‌ها تشکیل داده و وضعیت خانوادگی‌شان را بررسی می‌کنند. پس از تأیید شرایط، دانش‌آموزان پذیرفته شده و بورسیه آن‌ها آغاز می‌شود.
یکی از روش‌های جذب خیرین، اطلاع‌رسانی در وب‌سایت مجموعه است. نام کودکان در وب‌سایت قرار داده می‌شود و عبارت “فاقد همیار” در مقابل آن درج می‌شود. خیرین پس از مشاهده، تماس گرفته و هزینه‌های تحصیل دانش‌آموز را تقبل می‌کنند. برخی خیرین یک یا دو دانش‌آموز و برخی دیگر تا چهل دانش‌آموز را تحت پوشش خود دارند.
این همیاران عمدتاً از اهالی فنوج و بلوچستان هستند، اما گاهی از دیگر نقاط کشور نیز در این فعالیت‌های خیریه شرکت می‌کنند. آن‌ها به صورت ماهانه مبالغی بین پانصد هزار تا یک میلیون و پانصد هزار تومان، بسته به نیاز دانش‌آموز، به حساب او واریز می‌کنند.
خیرین متعهد به پرداخت ماهانه هستند و در صورت عدم توانایی، با اطلاع‌رسانی به خیریه، نیاز دانش‌آموز از طریق همیاران دیگر برطرف می‌شود. هر شش ماه یک بار نیز گزارشی مفصل از وضعیت دانش‌آموز برای همیار ارسال می‌شود که شامل عکس، وضعیت زندگی، کارنامه تحصیلی و کمبودها است.
این طرح در بلوچستان بسیار موفق بوده و خروجی آن دانش‌آموزانی است که اکنون پزشک و معلم شده‌اند و خودشان نیز به عنوان همیار به دیگر دانش‌آموزان کمک می‌کنند. این اتفاق برای کودکانی که در کپر زندگی می‌کنند و با کمک یارانه ماهیانه امرار معاش می‌کنند، امیدبخش است.
کمبود مدارس در سیستان و بلوچستان همچنان ادامه دارد، زیرا رشد جمعیت در این منطقه بسیار سریع است. نیاز به مدارس جدید همچنان احساس می‌شود. در این منطقه، تابستان‌ها بسیار گرم و زمستان‌ها بسیار سرد است، بنابراین کلاس‌های درس باید مجهز به سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی باشند.
ده سال پیش، با ورود سیستان و بلوچستان به شبکه‌های اجتماعی، موضوع مدارس کپری توجه زیادی را به خود جلب کرد. سازمان نوسازی و خیرین در هر روستا یک یا چند کلاس درس ایجاد کردند. در آن زمان، جمعیت روستاها کم بود و این تعداد کلاس کافی بود، اما اکنون به چهار تا شش کلاس در هر روستا نیاز است و دانش‌آموزان در چادرها درس می‌خوانند. تنها در شهر فنوج، کمبود ۲۲ مدرسه با ۳ تا ۹ کلاس وجود دارد.
هوتی در طول این سال‌ها با مؤسسه‌هایی مانند مهر گیتی، مجتمع یاوران فرهنگ و اندیشه مکران، مؤسسه مهرآفرین و خیریه‌های مستقل همکاری کرده و با کمک آن‌ها ۲۳۰ مدرسه ساخته و تحویل داده است.