در روز شنبه، ششم بهمن ماه، گروهی از افراد که خود را «سوپرانقلابی» مینامند، در میدان پاستور تهران تجمعی اعتراضی برگزار کردند. هدف اصلی این تجمع، اعتراض به محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه سابق ایران، و فشار بر مسئولان کشور برای پذیرش خواستههایی مانند «عزل یا استعفای ظریف» و همچنین ابراز نارضایتی از عدم اجرای قانون حجاب و عفاف توسط محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی بود.
**اعتراضات حول چهار محور اصلی**
در فراخوان این تجمع، چهار موضوع اصلی مطرح شده بود. نخستین خواسته معترضان، اجرای جدی و بدون تعلل قانون حجاب و عفاف بود که به اعتقاد آنان باید به سرعت و بدون تأخیر عملی میشد. دومین موضوع، اعتراض به مذاکرات ظریف با کشورهای خارجی، به ویژه ایالات متحده، بود. معترضان این مذاکرات را مغایر با منافع جمهوری اسلامی و نوعی تساهل با دشمنان کشور میدانستند.
سومین محور اعتراضات، خواستار پاسخگویی قاطع به تهدیدات خارجی بود. معترضان تأکید داشتند که دولت باید در برابر دشمنان جمهوری اسلامی سیاستی محکم و بدون تسامح در پیش گیرد. چهارمین موضوع نیز مربوط به تلاشهای دولت برای پیوستن به FATF بود که از نظر معترضان، این اقدام تهدیدی برای استقلال کشور و روابط ایران با سایر کشورها محسوب میشد.
در این تجمع، شرکتکنندگان با تصاویر شهدا و دستنوشتههایی علیه سیاستهای دولت حضور یافتند. برخی از معترضان نیز برای تأکید بیشتر بر اعتراضات خود، بهطور نمادین با پوشیدن کفن در این تجمع شرکت کردند.
**نقش ظریف در سیاستگذاریهای کلان**
محسن غرویان، فعال سیاسی، در گفتوگو با روزنامه آرمان امروز اظهار داشت: یکی از موضوعات همیشه مورد بحث در عرصه سیاست داخلی و دیپلماسی ایران، نقش محمدجواد ظریف در سیاستگذاریهای کلان کشور است. ظریف به عنوان یک سیاستمدار با دیدگاههای اندیشهورزانه و دیپلماتیک شناخته میشود که همواره سیاستهای خود را بر پایه عقلانیت، تحلیلهای دقیق و تجربههای بینالمللی طراحی کرده است. او همواره تأکید داشته که سیاستورزی باید در خدمت منافع ملی و بر اساس درک دقیق از تحولات جهانی و منطقهای باشد.
**جایگاه ویژه ظریف در محافل سیاسی**
غرویان افزود: ویژگیهای ظریف باعث شده که او همواره در محافل سیاسی و دیپلماتیک داخل و خارج از کشور جایگاه خاصی داشته باشد. سخنان او معمولاً بر پایه واقعیتهای جهانی و تحولات منطقهای استوار است. ظریف با تجربه گسترده در مذاکرات بینالمللی، همواره به دنبال تقویت دیپلماسی و استفاده از ابزارهای گفتگو برای پیشبرد اهداف کشور بوده است. این رویکرد، برخلاف بسیاری از رقبای سیاسی که به مواضع تند و غیرمستند تمایل دارند، بیشتر بر پایه منطق و عقلانیت است.
**فشارهای سیاسی علیه ظریف**
این فعال سیاسی ادامه داد: نگرش و رفتار ظریف در عرصه سیاست باعث واکنشهای متعدد از سوی گروههای مختلف سیاسی شده است. برخی جریانات که در پی محدود کردن نقش او هستند، تلاش میکنند تا او را از عرصه سیاست کشور کنار بگذارند. این جریانات علاوه بر حملات لفظی و سیاستهای فشار، از ابزارهایی مانند تجمعات خیابانی، تبلیغات منفی و گاهی تهدیدهای مستقیم علیه ظریف و دیگر اعضای تیم دیپلماسی استفاده میکنند. این اقدامات با هدف تضعیف مشروعیت دولت و سیاستهای خارجی آن صورت میگیرد و گاهی به چالشهای سیاسی و اجتماعی منجر میشود.
**نقش ظریف در انتخابات ریاستجمهوری**
غرویان همچنین به نقش ظریف در پیروزی آقای پزشکیان در انتخابات ریاستجمهوری اشاره کرد و گفت: بسیاری از تحلیلگران معتقدند که ظریف نقش مهمی در هدایت آرای مردم به سمت پزشکیان داشت. او با استفاده از تجربه و دیپلماسی خود، مردم را به سمت یک انتخاب عقلانی و منطقی سوق داد. این موضوع نشاندهنده تأثیر مواضع و تواناییهای ظریف در هدایت سیاست خارجی، نه تنها در عرصههای بینالمللی، بلکه در داخل کشور نیز است.
**ظریف به عنوان مشاور دیپلماتیک**
وی افزود: ظریف نه تنها در سیاستگذاریهای خارجی ایران نقش کلیدی دارد، بلکه در مسائل داخلی کشور نیز میتواند به عنوان یک عامل متحد کننده عمل کند. انتخاب او به عنوان مشاور دیپلماتیک توسط پزشکیان، نشاندهنده اعتماد به عقلانیت و توانمندیهای او در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی است. این انتخاب نشان میدهد که سیاستهای ظریف در راستای منافع ملی و پاسخ به نیازهای داخلی و خارجی کشور طراحی شدهاند.
**فشارهای مداوم بر تیم دیپلماسی**
غرویان در پایان تأکید کرد: فشارهایی که از سوی گروهها و جناحهای مخالف به ظریف و تیم دیپلماسی وارد میشود، همچنان یکی از چالشهای اصلی دولت است. برخی از این گروهها با ایجاد فضای ناآرام و پرتنش، سعی در به چالش کشیدن سیاستهای دیپلماتیک ایران دارند. این گروهها از ابزارهای مختلفی مانند تبلیغات منفی، تهدیدات و تجمعات خیابانی برای تضعیف تیم دیپلماسی استفاده میکنند. در پاسخ به این چالشها، ظریف و تیم دیپلماسی همواره بر دقت و عقلانیت در مذاکرات بینالمللی تأکید دارند و بر این باورند که تصمیمگیریها باید بر پایه منافع ملی و با دقت کامل صورت گیرد.