پرسپولیس در دیداری که با نتیجه ۴ بر یک به الهلال عربستان باخت، با انتقادات زیادی به ویژه در مورد تاکتیک‌های تیم تحت هدایت اسماعیل کارتال مواجه شد. آمار این بازی به وضوح نشان می‌دهد که الهلال در اکثر بخش‌های کلیدی بازی برتری قابل توجهی داشت. در ادامه، نگاهی به برخی از این آمار و تحلیل‌ها خواهیم داشت.
**مالکیت بیشتر الهلال**
الهلال با کنترل بیشتر بازی، توانست ریتم مسابقه را در دست بگیرد و پرسپولیس را تحت فشار قرار دهد. این تفاوت در مالکیت توپ، عامل اصلی ایجاد فرصت‌های بیشتر برای الهلال بود.
**شوت‌های بیشتر و گل‌های زیبا**
الهلال در ایجاد موقعیت‌های گلزنی کاملاً برتر عمل کرد. پرسپولیس تنها یک شوت در چارچوب داشت که نشان‌دهنده ضعف این تیم در خلق موقعیت‌های مؤثر بود.
**دقت پاس‌های الهلال**
الهلال با پاس‌های دقیق‌تر و تعداد پاس‌های بیشتر (۵۹۳ در مقابل ۴۰۴) توانست بازی روان‌تری ارائه دهد. این آمار نشان می‌دهد که الهلال در حفظ توپ و اجرای تاکتیک‌های هجومی بسیار موفق عمل کرده است.
**ناکامی پرسپولیس در حملات**
پرسپولیس در طراحی حملات مؤثر ناکام بود و تنها یک موقعیت خطرناک ایجاد کرد. این عملکرد برای تیمی در سطح لیگ نخبگان آسیا بسیار ضعیف به نظر می‌رسد.
**فشار بیشتر بر دروازه‌بان پرسپولیس**
آمار نشان می‌دهد که دروازه‌بان پرسپولیس تحت فشار بیشتری قرار داشت و عملکرد دفاعی تیم در مهار حملات حریف بسیار ضعیف بود.
**تنوع تاکتیکی الهلال**
الهلال علاوه بر بازی در عمق، از کناره‌ها نیز فشار بیشتری وارد کرد که منجر به تنوع تاکتیکی و تأثیرگذاری بیشتر شد. پرسپولیس با ضعف در مالکیت توپ، دقت پاس، و خلق موقعیت‌های مؤثر، عملکرد ناامیدکننده‌ای داشت.
به نظر می‌رسد پرسپولیس نیازمند بازنگری جدی در برنامه‌های تاکتیکی و افزایش هماهنگی بین خطوط تیم باشد تا در بازی‌های آینده عملکرد بهتری از خود نشان دهد.