همراهان رئیس‌جمهور در سفر به شمال شرق استان تهران چه کسانی بودند؟
در این بخش از سفر به استان تهران، محمدجعفر قائم‌پناه، معاون اجرائی رئیس‌جمهور، سید محمد اتابک، وزیر صنعت، معدن و تجارت، غلامرضا نوری قزلجه، وزیر جهاد کشاورزی، سعید اوحدی، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران، محسن حاجی‌میرزایی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور و محمدصادق معتمدیان، استاندار تهران، مسعود پزشکیان را همراهی کردند.
اقدامات رئیس جمهور در سفر به جنوب شرق استان تهران
– بازدید از دو واحد تولیدی در شهرک صنعتی قرچک
– بازدید از گلخانه مکانیزه ورامین
– زیارت بارگاه مقدس امامزاده جعفر بن موسی الکاظم(ع)
– حضور سرزده در هیات ثارالله پاکدشت
– نشست با هنرمندان و فعالان صنایع دستی
– دیدار با جمعی از خانواده شهدا
– نشست با مدیران شهرستان‌های جنوب شرق استان تهران
افتتاح‌های انجام شده همزمان با سفر رئیس جمهور به جنوب شرق استان تهران
– افتتاح واحد پرورش مرغ تخم‌گذار در ورامین
– افتتاح فاز اول کشت و صنعت مهرگان
– افتتاح پد جدید بالگرد اورژانس استان تهران
برش‌هایی از اظهارات رئیس جمهور پزشکیان در سفر به ورامین، پاکدشت، قرچک و پیشوا
– به استعدادها و توانمندی‌های داخلی توجه کنیم
– مسیر رشد را برای فعالان اقتصادی و فرهنگی باز کنیم
– مشکلات زیادند، ولی قادر به حل آنها هستیم
– اولین قدم در حل ناترازی، منطقی‌سازی مصرف است
– اختیارات بیشتری به استانداران، فرمانداران و بخشداران داده می‌شود
– هیچکس را نمی‌توان با زور و اجبار متقاعد کرد
اهم اظهارات رئیس جمهور پزشکیان در سفر به جنوب‌شرق استان تهران
به استعدادها و توانمندی‌های داخلی توجه کنیم
اگر به ظرفیت‌های انسانی و نیروهای داخلی خودمان توجه کنیم، نیازی به نفت، گاز و منابع طبیعی برای بقای کشور نداریم. مشکل زمانی ایجاد می‌شود که یک ملت تنها سرمایه‌اش را در فروش منابع طبیعی بداند؛ چنین کشوری دیر یا زود با بحران مواجه خواهد شد. باید به استعدادها و توانمندی‌های تولیدکنندگان، هنرمندان، دانشمندان و تجار خود توجه کنیم. اگر مسیر را برای آنها باز بگذاریم و از آنها حمایت کنیم، دیگر تهدیدهایی مانند تحریم‌های آمریکا راه به جایی نخواهد برد. آنها تصور می‌کنند که با فشار اقتصادی می‌توانند ما را متوقف کنند، اما این تفکر تنها زمانی به واقعیت تبدیل می‌شود که ما خود را وابسته به فروش نفت و گاز بدانیم.
مسیر رشد را برای فعالان اقتصادی و فرهنگی باز کنیم
تا زمانی که ما بتوانیم هنر خلق کنیم، تولید کنیم و توانایی‌های خود را به نمایش بگذاریم، هیچ قدرتی نمی‌تواند ما را متوقف کند. اگر مسیر شکوفایی و رشد را برای فعالان اقتصادی و فرهنگی کشور باز کنیم، ایران قوی‌تر از هر زمان دیگری خواهد بود. این باور باید در ما نهادینه شود که می‌توانیم به جایگاهی برسیم که هیچ قدرتی نتواند ما را متوقف کند.
مسیر درست را در عمل ثابت کنیم، نه شعار
همان‌طور که آیات قرآن بر وحدت و همدلی تأکید دارند، ما نیز باید این مفاهیم را در زندگی و عملکرد خود پیاده کنیم. اگر مسیر ما درست است، باید در عمل این را ثابت کنیم، نه با شعار. اثبات حقانیت یک مسیر تنها با رفتار، اخلاق و عملکرد صحیح ممکن است، هیچکس را نمی‌توان با زور و اجبار متقاعد کرد که راه ما برتر است. بلکه این هنر، رفتار و عملکرد ماست که می‌تواند به دیگران نشان دهد که چه مسیری درست‌تر است. اگر ما حقیقتاً بر این باوریم که فرهنگ و تمدن ما غنی است، باید این غنا را در زندگی روزمره، در تعاملات اجتماعی و در پیشرفت‌های علمی و هنری نشان دهیم.
حرف خوب اما بدون عمل را دیگر کسی قبول نمی‌کند
الان دیگر نمی‌توانیم بگوییم باید عدالت و انصاف وجود داشته باشد و باید به محرومین رسیدگی شده و مشکلات معیشتی حل شود، بلکه باید کاری کنیم عدالت و انصاف در جامعه پیاده شده، به محرومین رسیدگی و مشکلات معیشتی حل شود. باید شعارهای خود را محقق کنیم؛ بیان حرف خوب بدون عمل را دیگر کسی از ما قبول نمی‌کند، این بار سنگینی است که بر دوش ما قرار دارد.
مشکلات زیادند، ولی قادر به حل آنها هستیم
مشکلات زیادند، ولی قادر به حل آنها هستیم. همیشه تکرار و تاکید کرده‌ام که مسلمانان باید وحدت و انسجام داشته باشند. کشورهای منطقه عمدتا اسلامی هستند، اما بیشترین اختلاف، جنگ و خونریزی در این منطقه وجود دارد. وقتی خدا، پیامبر و کتاب ما مسلمانان یکی است، دلیل این اختلاف‌ها چیست؟ ما مسلمانان با هم برادریم، ولی برای مسائل بی‌ارزش با یکدیگر اختلاف و دعوا می‌کنیم و به هم طعنه می‌زنیم، در حالیکه خداوند ما را از تفرقه نهی می‌کند و می‌فرماید اگر بابت این اقدامات توبه نکنید، ظالم هستید. مسلمانان اگر با هم وحدت داشته و برادر باشند، مشکلات آنها حل می‌شود.
لزوم برقراری توازن میان توسعه و منابع طبیعی
میان داشته‌ها، عرضه و تقاضا، باید تعادل برقرار باشد. منابعی مانند آب، برق و گاز، ثروت‌هایی هستند که مدیریت آنها نیازمند عقلانیت و برنامه‌ریزی است. نمی‌توان بدون شناخت ظرفیت‌ها، چشمان خود را بست و صرفاً بر توسعه تأکید کرد. در چنین شرایطی، ناگهان با بحران‌هایی مانند کمبود آب، برق و گاز مواجه خواهیم شد و این چیزی است که باید از آن جلوگیری کرد. توسعه و رشد اگر بدون برنامه و بر پایه تصمیمات نادرست باشد، کشور را به بحران می‌کشاند. رشد باید بر اساس ظرفیت‌های واقعی و با استفاده درست از منابع انجام شود. نمی‌توان بدون در نظر گرفتن محدودیت‌های طبیعی، مسیر توسعه را ادامه داد و بعد در برابر بحران‌های ناشی از بی‌تدبیری غافلگیر شد.
صرفا با امید و بدون اقدام نمی‌توان مسیر توسعه را طی کرد
مشکلات امروز نتیجه تصمیماتی است که در گذشته گرفته‌ایم و اگر امروز به جایگاه موردنظر خود نرسیده‌ایم، باید بپرسیم که آیا به‌اندازه کافی تلاش کرده‌ایم؟ آیا برنامه‌ریزی درستی داشته‌ایم؟ اگر پاسخ منفی است، پس نمی‌توان انتظار داشت که صرفاً با امید و بدون اقدام، مسیر توسعه را طی کنیم. آینده را نباید به دیگران سپرد، بلکه این خود ما هستیم که باید آن را بسازیم. چشم‌اندازی که برای کشور ترسیم شده، قابل‌اتکا است، اما باید دید که آیا خود را برای آن آماده کرده‌ایم؟ آیا ذهن، دانش، رفتار و مهارت خود را در مسیر این هدف قرار داده‌ایم؟ نمی‌توان بدون تغییر، بدون تلاش و بدون برنامه‌ریزی دقیق، به جایگاهی رسید که هدف‌گذاری شده است.
اولین قدم در حل ناترازی، منطقی‌سازی مصرف است
در حال حاضر، یکی از مشکلات اساسی کشور ناترازی در حوزه آب، برق، گاز، بنزین و گازوئیل است. ما خارج از استانداردهای علمی و منطقه‌ای در حال مصرف منابع هستیم. اولین قدم در اصلاح این وضعیت، منطقی‌سازی مصرف است. ما باید به‌اندازه نیاز از منابع استفاده کنیم، نه بیشتر. اگر برای روشنایی یا گرمایش انرژی مصرف می‌کنیم، باید به‌گونه‌ای باشد که نیازمان را تأمین کند، نه اینکه خانه و اداره‌ها را بیش از حد گرم و روشن نگه داریم. بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته با حداقل انرژی، شرایط مطلوبی برای زندگی فراهم می‌کنند، اما ما بر منابع غنی خود نشسته‌ایم و آنها را بدون برنامه‌ریزی صحیح هدر می‌دهیم.
تحقق صرفه‌جویی ۱۵۰ میلیارد دلاری در صورت همکاری مردم
حل ناترازی به همکاری مردم نیاز دارد. کافی است همین مسئله را به‌درستی اصلاح کنیم، آنگاه سالانه نزدیک به ۱۲۰ تا ۱۵۰ میلیارد دلار در مصرف نفت، گاز، برق و سایر منابع صرفه‌جویی خواهیم داشت. اگر مصرف آب را هم به این رقم اضافه کنیم، متوجه خواهیم شد که میزان هدررفت منابع کشور چقدر بالاست. این وضعیت نیازمند یک تغییر اساسی در نگرش مدیریتی و فرهنگی است. این خاک، این مرزها، این سرزمین متعلق به ماست و اگر خودمان برای حفظ آن اقدام نکنیم، هیچکس دیگری این کار را نخواهد کرد. رسیدن به عزت و سربلندی در کشور نیازمند همکاری همگانی است. بدون همدلی و همزبانی، نمی‌توان به توسعه پایدار دست یافت. اصلاح ساختارها تنها زمانی مؤثر خواهد بود که مردم نیز در این مسیر مشارکت داشته باشند و تغییرات را در سبک زندگی خود اعمال کنند.
اختیارات بیشتری به استانداران، فرمانداران و بخشداران داده می‌شود
برای حل بسیاری از مشکلات، تمرکززدایی از تصمیم‌گیری‌ها ضروری است. در همین راستا، اختیارات بیشتری به استانداران، فرمانداران و بخشداران داده خواهدشد تا بتوانند با در نظر گرفتن شرایط منطقه‌ای، اقدامات لازم را انجام دهند. مدیریت منابع باید از حالت دستوری خارج و به سازوکاری تبدیل شود که بر اساس نیازها و ظرفیت‌های هر منطقه، تصمیم‌گیری شود.
رسیدن به توسعه پایدار با همدلی و همزبانی
رسیدن به عزت و سربلندی در کشور نیازمند همکاری همگانی است. بدون همدلی و همزبانی، نمی‌توان به توسعه پایدار دست یافت. اصلاح ساختارها تنها زمانی مؤثر خواهد بود که مردم نیز در این مسیر مشارکت داشته باشند و تغییرات را در سبک زندگی خود اعمال کنند.
اگر اصلاحی در مصرف انرژی صورت نگیرد، نمی‌توان انتظار داشت که این مشکلات حل شوند. تا زمانی که افراد بهای اشتباهات خود را احساس نکنند، تغییری در رفتارها ایجاد نخواهد شد. نباید اجازه دهیم که هدررفت منابع ادامه پیدا کند. ما نه‌تنها باید مصرف را مطابق با داشته‌هایمان تنظیم کنیم، بلکه باید از ظرفیت‌های موجود به بهترین شکل بهره‌برداری کنیم. با اصلاح رفتارها و بهره‌گیری از دانش فنی، می‌توان از منابع محدود، بیشترین استفاده را برد.
source