دکتر هادی باقرزاده سرپرست معاونت آموزشی و مهارتی دانشگاه آزاد واحد یادگار امام در گفتگو با خبرنگار مهر به مزیت طرح دستیار آموزشی اشاره کرد و گفت: این طرح یکی از پروژه‌های موفق دانشگاه آزاد است که در ابتدای سال ۱۴۰۲ زیر نظر دکتر حامد حسن‌پور، مدیر باشگاه پژوهشگران جوان، آغاز شد. این طرح با هدف رفع مشکل عدم وجود استانداردهای مشخص برای استخدام مدرسان غیر هیئت علمی و نگرانی‌های ناشی از آن اجرا شد. با توجه به اینکه حدود ۷۰ تا ۷۵ درصد از مدرسان دانشگاه آزاد را اعضای هیئت علمی تشکیل نمی‌دادند و برخی از این مدرسان فاقد ویژگی‌های لازم برای تدریس بودند، این طرح به دنبال بهبود کیفیت آموزش و اطمینان از شایستگی مدرسان، به ویژه در واحدهایی که با این چالش‌ها مواجه بودند، بود.
فرصت دستیابی به علم روز با طرح آموزشیار
باقر زاده تاکید کرد: هیئت علمی دانشگاه آزاد جایگاهی است که بسیاری از افراد حتی به عنوان شغل دوم به آن علاقه دارند. از نظر مالی ممکن است جذاب نباشد اما از جنبه معنوی برای مدرسین بسیار مهم است. با این حال، نیاز به نظارت ویژه و استانداردهای مشخص برای استخدام و ارزیابی مدرسین احساس می‌شد. از سوی دیگر، فارغ‌التحصیلان دکتری دانشگاه آزاد تمایل زیادی دارند که در دوران تحصیل به تدریس بپردازند. طرح آموزشیار باعث ایجاد فرصت خوبی میان دانشجویان دکتری و سیستم آموزشی برقرار کرد به ویژه که دانشجویان دکتری از نظر علمی به‌روز و مشتاق به یادگیری و آموزش بودند. این امر فرصتی بود که به آن‌ها داده شد تا آموخته‌های خود را در کلاس‌های آموزشی دانشگاه به آزمون بگذارند.
معاون آموزشی این دانشگاه در ادامه گفت: این پروژه به رغم برخی انتقادها و مشکلات اولیه، در نهایت موفقیت‌آمیز بود. هرچند تغییر ناگهانی حدود ۷۵ درصد از مدرسین می‌توانست چالش‌برانگیز باشد، اما این چالش‌ها به اندازه‌ای نبود که مانع اجرای پروژه شود. سال ۱۴۰۲ در واحد یادگار امام، از ۱۳۰۰ مدرس، حدود ۳۰۰ نفر از اعضای هیئت علمی بودند. بعد از اجرای طرح از نزدیک به ۷۰۰ دانشجوی دکتری به عنوان دستیار آموزشی استفاده شد که این عدد قابل توجه بود.
او در ادمه افزود: ورود دانشجویان دکتری به این طرح اختیاری است. به این معنا که دانشجوی دکتری می‌تواند تصمیم بگیرد که در دوره کارآموزی شرکت نکند و بجای آن در عرصه آموزش ارائه خدمت کند. پس از گذراندن حداقل ۴۰ ساعت آموزش و شرکت در دوره‌های تکمیلی تربیت معلم به این دانشجویان گواهی تدریس داده می‌شود. این دوره تا زمانی که دانشجو فارغ‌التحصیل نشده است ادامه دارد و به محض فارغ‌التحصیلی، عنوان «دستیار آموزشی» برای آن‌ها حذف می‌شود.
تخفیف پرداخت شهریه با دستیاری آموزش
باقرزاده گفت: این طرح فرصت خوبی برای واحدهای دانشگاهی است تا پس از دوره کارآموزی تصمیم بگیرند که آیا دانشجویان را به عنوان مدرس در آموزش‌های دانشگاهی نگه دارند یا خیر. در این مدل، تخفیف شهریه به عنوان حق‌الزحمه تدریس به دانشجویان دکتری داده می‌شود و این تخفیف به‌طور آنلاین در سیستم اعمال می‌شود. این فرایند به ویژه در مقایسه با مشکلات مالی و پرداخت دیرهنگام حق‌الزحمه به مدرسین در گذشته، بهبود چشمگیری داشته است. در پایان ترم، تخفیف شهریه به‌صورت آنلاین در پرونده دانشجو اعمال می‌شد و هیچ تراکنش مالی دیگری انجام نمی‌گرفت. همان‌طور که اشاره شد، بعد از فارغ‌التحصیلی، دانشگاه شناخت بهتری از مدرس پیدا می‌کند و می‌تواند تصمیم بگیرد که همکاری با او را ادامه دهد یا خیر. در صورت موافقت یک فضای جدید موازی بنام هیئت علمی وابسته اتفاق می افتد. این روند برای فارغ‌التحصیلانی که دوره دستیار آموزشی را موفقیت‌آمیز گذرانده بودند، ایجاد شد. به این ترتیب، آن‌ها می‌توانستند در ادامه همکاری‌های خود در این قالب فعالیت کنند.
انگیزه ادامه تحصیل برای مدرسان فراهم شد
باقر زاده تصریح کرد: در مجموع، از این طرح به‌خوبی استفاده کردیم. از نزدیک به ۱۰۰۰ مدرس، حدود ۷۰۰ نفر در قالب این طرح جذب شدند و مابقی نیز به‌عنوان اعضای هیئت علمی وابسته یا از طریق سایر روش‌ها به کار گرفته شدند. این تغییرات به‌گونه‌ای نبود که تمام مدرسین قدیمی کنار گذاشته شوند و یک تیم جدید جایگزین شود. بلکه این تغییر به‌عنوان یک ترغیب برای کسانی که علاقه‌مند به ادامه شغل تدریس بودند، صورت گرفت. بسیاری از همکاران به این نتیجه رسیدند که برای به‌روز رسانی اطلاعات خود و ادامه تحصیل اقدام کنند که این تصمیم بسیار مثبت بود.
source