بهاری‌ترین دشت‌های ایران کجایند؟

دشت‌ها برای من فقط پهنه‌هایی از گل‌های رنگارنگ نیستند. هرکدام داستانی دارند‌؛ از دل کوه‌هایی که بر آنها سایه انداخته‌اند تا روستاهایی که مردمان‌شان با گل‌ها همزیستی دارند. دشت، یک مدرسه است‌؛ برای آموختن صبوری، برای درک زیبایی بی‌صدا و برای لمس نرمی زمین.امروز می‌خواهم شش دشت رویایی را به شما معرفی کنم که دیدن‌شان در فصل بهار، نه‌فقط یک سفر که تجربه‌ای دلچسب خواهد بود. این دشت‌ها تابلوی زنده‌ای از بهار ایران‌ هستند و هرکدام بخشی اززیبایی، فرهنگ، اقلیم و روحیه این سرزمین را در خود دارند. پس اگر دنبال آرامش، شگفتی یا حتی فقط سکوت می‌گردید، کوله‌بار ببندید و به دیدن‌شان بروید اما یادتان باشد: طبیعت به مهر نیاز دارد. گل‌ها را نچینید، زمین را پاکیزه نگه دارید و چیزی جز احترام و تحسین از خود به‌جا نگذارید. طبیعت، رفیق آرام ماست‌؛ کافی ا‌ست به او مهربانی کنیم. 

دشت شقایق‌های ارسباران (آذربایجان‌شرقی)
اگر بخواهم فصلی را نام ببرم که ارسباران در آن دلرباتر از همیشه است، سریع می‌گویم: بهار.در منطقه‌ای نزدیک کلیبر (شهری درشمال شرقی آذربایجان‌شرقی)،در دل جنگل‌های بلوط و ممرز،دشت‌هایی پنهان ‌شده‌اند که دراردیبهشت با شقایق‌های وحشی جان می‌گیرند.مسیر دسترسی ازروستای عاشقلو آغازمی‌شود.ابتدا با ماشین ازجاده‌های پیچ ‌در ‌پیچ می‌گذرید و بعد حدود ۳۰ تا ۴۵‌دقیقه در طبیعت پیاده‌روی کنید. شقایق‌ها در این دشت با آن سرخی خاص‌شان چشم‌نواز هستند. 

دشت بابونه فندقلو (اردبیل)
یکی ازآرام‌ترین و مه‌آلودترین دشت‌های ایران، دشت بابونه فندقلو درنزدیکی نمین(یکی ازشهرهای استان اردبیل)است. خرداد که برسد، این دشت پرمی‌شودازگل‌های سفید بابونه که بوی‌شان درمه می‌پیچد وفضا را آرام‌بخش می‌کند. جاده دسترسی از مسیر اردبیل ــ آستارا جدا می‌شود و بعد از حدود ۱۵دقیقه پیاده‌روی درجنگل،به دشت می‌رسید. در اینجا محلی‌ها گاهی چای یا دمنوش بابونه تازه برای‌تان می‌آورند. حتی می‌توانید در بازارچه‌های کوچک کنار جنگل، محصولات طبیعی بخرید. 

دشت آفتابگردان کالپوش (مرز سمنان و خراسان شمالی)
فکر کنید در دشتی ایستاده‌اید که تا چشم کار می‌کند، گل‌های زرد آفتابگردان سر برآورده‌اند و همه رو به خورشیدند. اینجا دشت کالپوش است‌؛ جایی در شرق استان سمنان، در مسیر جاجرم. از نیمه تیرماه تا اواسط مرداد، میلیون‌ها آفتابگردان در این دشت می‌رویند اما در بهار هم تماشایی است. مسیر دسترسی‌‌اش آسفالت است و برای هرسنی مناسب. مردم محلی خوشرو هستند، گاهی تخمه آفتابگردان تازه می‌فروشند یا به چای آتشی مهمان‌تان می‌کنند. قدم‌زدن میان آفتابگردان‌ها، عکس‌گرفتن از پشت گل‌هایی که به آسمان لبخند می‌زنند، تجربه‌ای است که هرگز فراموش نمی‌کنید. 

دشت سوسن چلچراغ داماش(گیلان)
داماش، در ارتفاعات سرسبز گیلان، محل رویش کمیاب‌ترین گل ایران است: سوسن چلچراغ. این گل که تنها در دو نقطه جهان می‌روید، نمادی از لطافت و زیبایی طبیعت ایران است. دشت سوسن در خردادماه با گل‌هایی سفید و خمیده رویایی می‌شود. البته ورود به این منطقه فقط با مجوز وراهنمای محلی مجاز است. چون دشت حفاظت‌شده است و فقط باید تماشا کرد؛ حتی دست‌زدن به گل ممنوع است.تجربه بودن در این دشت، به نوعی زیارت طبیعت است‌؛ سکوت، مه، کوه و گل‌هایی که مثل چراغ‌ از خاک روییده‌اند.

دشت گل‌های وحشی اشترانکوه (لرستان)
اشترانکوه نه‌فقط یک رشته‌کوه، بلکه سرزمین افسانه‌هاست. در دامنه جنوبی‌اش، دشت‌هایی گسترده‌اند که در اردیبهشت و خرداد با گل‌های خودرو مثل پامچال، زنبق کوهی، بنفشه، گل‌گاوزبان و خارشتر پوشیده می‌شوند. در اینجا طبیعت بکر است. مسیر دسترسی از روستای «تی» یا «چکان» است و اگر اهل پیاده‌روی یا کوهنوردی سبک باشید، دسترسی راحتی خواهید داشت. در طول مسیر مناظر زیبا و شگفت‌انگیزی وجود دارد که می‌توانید در مکان‌های مختلف توقف داشته و به استراحت و عکاسی بپردازید؛ حتی در میان گل‌ها می‌توانید گله‌های دامداران را ببینید، صدای زنگوله‌های گوسفندان را بشنوید و با چوپان‌ها گپ بزنید. 

دشت لاله‌های واژگون الیگودرز (لرستان)
در زاگرس شرقی، در ارتفاعات الیگودرز، یکی از زیباترین دشت‌های ایران قرار دارد‌؛ دشت لاله‌های واژگون. از فروردین تا اوایل اردیبهشت، این لاله‌ها با گلبرگ‌هایی خمیده به زمین، مثل شمع‌هایی رو به پایین، در میان مه و سبزه می‌درخشند. زیبایی منحصربه‌فرد این منطقه باعث شده تا هرساله جشنواره لاله‌های‌های واژگون الیگودرز دراین دشت برگزار شود. مسیر دسترسی از روستاهای رزستان و بزنوید است و بیشتر گردشگران برای رسیدن به اینجا در چادر یا کمپ می‌مانند. مردم محلی هم چای و غذا درست می‌کنند اما همه می‌دانند اینجا جای سکوت و احترام است.