به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در طول تاریخ، باورهای عامیانه و اسطوره‌ای درباره انسان‌های غول‌پیکر، موجودات افسانه‌ای مانند اژدها و تفاوت‌های ظاهری میان اقوام مختلف، همواره مطرح بوده است. اما آیا این روایت‌ها مبنای علمی دارند یا صرفاً زاییده تخیل انسان هستند؟ از سوی دیگر، تفاوت‌هایی مانند رنگ پوست، میزان موهای بدن و ویژگی‌های فیزیکی دیگر چگونه و در چه بازه‌ای از تاریخ تکامل یافته‌اند؟
برای پاسخ به این پرسش‌ها، گفت‌وگویی با حامد وحدتی نسب، استاد انسان‌شناسی پیش از تاریخ در دانشگاه تربیت مدرس و رئیس انجمن علمی باستان شناسی ایران و نایب رئیس انجمن کواترنری ایران، ترتیب داده‌ایم تا با نگاهی علمی، به بررسی منشأ این باورها، ارتباط آن‌ها با کشفیات دیرین‌انسان‌شناسی و تأثیر تکامل بر ویژگی‌های انسان امروزی بپردازیم.
آیا انسان‌های غول‌پیکر یا چندصدساله وجود داشته‌اند؟
برخی معتقدند که در گذشته، انسان‌هایی با قد چندین متر وجود داشته‌اند، وحدتی نسب در پاسخ به این پرسش که آیا شواهدی علمی برای این ادعا وجود دارد یا خیر، گفت:«خیر، چنین ادعاهایی بیشتر در حد افسانه و داستان‌های عامیانه هستند و تاکنون هیچ شواهد علمی معتبری از وجود انسان‌هایی با این ویژگی‌ها پیدا نشده است. ذهن انسان به‌طور طبیعی اسطوره‌ساز است و تمایل دارد که داستان‌ها را جذاب‌تر و خارق‌العاده‌تر کند. این یک الگوی تکرارشونده در تاریخ بشر است؛ همان‌طور که در گذشته، پدیده‌هایی مانند طوفان، زلزله یا سیل را به شکلی متفاوت از امروز تصور می‌کردند، درباره ویژگی‌های انسان‌های گذشته نیز روایت‌های اغراق‌آمیز ساخته شده است.»
او در ادامه افزود:«در برخی موارد، انتشار عکس‌ها و ویدئوهای جعلی، که امروزه بیشتر با هوش مصنوعی یا قبلاً با فتوشاپ ساخته می‌شدند، باعث ترویج این باورها شده است. اگر واقعاً چنین کشفی صورت گرفته بود، قطعاً در معتبرترین نشریات علمی و کنفرانس‌های انسان‌شناسی جهان مطرح می‌شد و تیتر اول رسانه‌های معتبر قرار می‌گرفت. اما ازآنجاکه چنین اتفاقی نیفتاده، می‌توان نتیجه گرفت که این داستان‌ها پایه و اساس علمی ندارند.»
چرا برخی استخوان‌های بزرگ به غول‌های افسانه‌ای نسبت داده می‌شوند؟
این استاد انسان‌شناسی پیش از تاریخ در ادامه و در پاسخ به این پرسش که آیا ممکن است برخی کشفیات اشتباه تفسیر شده باشند و باعث شکل‌گیری این باورها شوند، گفت:«بله، در برخی موارد، عدم آگاهی از آناتومی بدن انسان باعث ایجاد سوءبرداشت‌هایی شده است. برای مثال، استخوان ران انسان یکی از بلندترین استخوان‌های بدن است و ممکن است تا ۵۰ سانتی‌متر طول داشته باشد. اگر فردی که با ساختار بدن انسان آشنا نیست، این استخوان را در یک گور کشف‌شده مشاهده کند، ممکن است تصور کند که متعلق به یک فرد غول‌پیکر است، درحالی‌که نسبت‌های دیگر بدن را در نظر نمی‌گیرد.»
او در ادامه افزود:« البته، موارد بیماری ژیگانتیسم (غول‌آسایی) نیز وجود داشته که در اثر اختلال در عملکرد غده هیپوفیز ایجاد می‌شود. این بیماری باعث رشد بیش‌ازحد بدن می‌شود، اما این افراد استثناء بوده‌اند و هیچ جمعیتی از انسان‌های غول‌پیکر در تاریخ وجود نداشته است. تاکنون، در کاوش‌های باستان‌شناسی در نقاط مختلف جهان، صدها هزار اسکلت انسانی بررسی شده و هیچ نمونه‌ای از جمعیت‌های غول‌پیکر یافت نشده است.»
متن کامل این گزارش را در اینجا بخوانید.
۲۲۷۲۲۷
source