به گزارش ایمنا و به نقل از نیچر، محمدشفیع، دانشجوی دکترای مهندسی عمران در مؤسسه فناوری هند (IIT) گواهاتی، در اواخر سال ۲۰۲۲ برای نخستین بار شاهد دوستان خود بود که از ابزارهای هوش مصنوعی (AI) استفاده می‌کردند، در آن زمان او نتوانست جذابیت این فناوری را درک کند.
بیشتر افراد از پلتفرم‌های هوش مصنوعی همچون ChatGPT شرکت OpenAI به عنوان جایگزینی برای جست‌وجوی گوگل یا حتی برای ایجاد ایده‌های طنز و نام‌گذاری حیوانات خانگی استفاده می‌کردند. شفیع می‌گوید « بازی کردن با این ابزارها سرگرم‌کننده بود، اما من هیچ ارتباطی بین آن‌ها و کارهای درسی یا تحقیقات خود نمی‌دیدم»
با ظهور ابزارهای هوش مصنوعی که به طور خاص برای نیازهای دانشجویان و دانشمندان طراحی شده بودند، شفیع متوجه شد که این فناوری می‌تواند نقش بزرگی در زندگی علمی او ایفا کند.
امروزه، او از هوش مصنوعی به طور روزانه استفاده می‌کند و یک زنجیره کامل از پلتفرم‌های هوش مصنوعی را در کارهای خود به کار می‌گیرد، این ابزارها به او کمک می‌کنند تا از آخرین تحقیقات مطلع شود، موضوعات پیچیده را به سادگی تحلیل کند، مشکلات آزمایش‌ها را عیب‌یابی کند، نوشته‌های خود را سازمان‌دهی کند و منابع را به درستی نقل قول کند.
شفیع اکنون معتقد است که ورود هوش مصنوعی به دنیای پژوهش «انقلابی در تحقیقات» بوده است، این نظریه تنها به او اختصاص ندارد؛ نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که بسیاری از دانشجویان و دانشمندان به طور هفتگی یا حتی روزانه از هوش مصنوعی در کارهای خود استفاده می‌کنند، بسیاری از معلمان و مؤسسات آموزشی در ابتدا با احتیاط به این فناوری نگاه می‌کردند، اما اکنون به نظر می‌رسد که دانشگاه‌ها تمایل بیشتری به اجازه استفاده کنترل‌شده از هوش مصنوعی دارند. شفیع می‌افزاید «بازگشت به روش‌های قدیمی غیرممکن نیست، اما دیگر نمی‌توانم تصور کنم که بدون این ابزارها کار کنم»
source