محمد قوچانی، مدیرمسئول و سردبیر «آگاهی نو» در این مجله درباره تعامل رئیسی با روحانی و گفت‌وگوهایش با علی لاریجانی در آستانه برگزاری انتخابات اخیر یادداشتی نوشت که در ادامه بخشی از آن را می‌خوانید:

«به لحاظ اخلاقی، روحانی و رئیسی روابط خوبی داشتند؛ حتی در سال دوم ریاست جمهوری رئیسی، به دعوت او، روحانی به دفتر رئیس جمهور رفت و میهمان رئیسی شد و سعی کرد تجربه‌های خود را به او منتقل کند. [در انتخابات مجلس دوازدهم و خبرگان ششم]سیدمحمد خاتمی و سیدحسن خمینی حتی از ثبت نام حسن روحانی در انتخابات خشنود نبودند گرچه علی لاریجانی، اسحاق جهانگیری، محمدجواد ظریف و نیز علی‌اکبر ناطق نوری او را به ثبت نام در انتخابات تشویق کردند.»

وی افزود: «چشم‌انداز ریاست جمهوری سیدابراهیم رئیسی تا سال ۱۴۰۸ او [علی لاریجانی]را از هر تغییری ناامید می‌کرد تا جایی که به برخی اصلاح‌طلبان هم گفته بود در فکر انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ هم نباشند. علی لاریجانی حتی به برادرش شیخ صادق هم توصیه کرده بود به جای خبرگان در همان قم به فکر سنت مرجعیت و فقاهت باشد. من [محمد قوچانی]به عنوان نویسنده این گزارش روز دوشنبه هفتم خردادماه ۱۴۰۳ در معیت محمد عطریانفر مستقیماً از زبان علی لاریجانی شنید که در مراسم افتتاح مجلس دوازدهم محمدباقر قالیباف به علی لاریجانی گفته است نامزد ریاست جمهوری نمی‌شوم، اما حتی علی لاریجانی به تداوم این تحلیل و خبر امیدی نداشت و گفت بعید است قالیباف نامزد نشود.»

قوچانی ادامه داد: «علی لاریجانی در پاسخ به ابراز خوشحالی من از نامزدی محمدباقر قالیباف که او را رقیب خوبی برای شکست می‌دانستم گفت، اما این خطر وجود دارد که با نامزدی قالیباف بخشی از اصولگرایان میانه رو به او رأی دهند. نگرانی اصلی علی لاریجانی، اما برای کشور بود که گرچه در خلأ ریاست جمهوری تاب آورده است، اما در شرایط بحرانی دیگر تحمل خلأ قدرت را ندارد و اگر این خلأ با ریاست جمهوری سعید جلیلی پر شود، به نظر علی لاریجانی برای ایران جبران‌ناپذیر خواهد بود و نه در یک دوره ۴ ساله یا ۸ ساله که شاید برای همیشه کشور در تاریکی می‌رود.»

وی اظهار کرد: «لاریجانی گذشته را به یاد می‌آورد: انتخابات سال ۱۳۸۸ که این امکان به وجود آمده بود که با نطق تلویزیونی میرحسین موسوی کشور آرام گیرد، اما با وجود موافقت مقامات عالی کشور، سعید جلیلی در مقام دبیر شورای عالی امنیت ملی با این کار مخالفت کرد.»

پزشکیان زیربار تعهدات جبهه اصلاحات نرفت؛ گزینه خاتمی هم کس دیگری بود نه پزشکیان

محمد قوچانی اضافه کرد: اسحاق جهانگیری گزینه اصلی خاتمی بوده و نه پزشکیان. او همچنین روایت کرده پزشکیان زیربار تعهدات جبهه اصلاحات نرفت و تعهدنامه را امضا نکرد. لاریجانی برای رایزنی‌های سیاسی به سید حسن خمینی پیام داد که به سیدمحمد خاتمی پیشنهاد دهد که پس از مبارزه انتخاباتی مستقل میان لاریجانی و نامزد اصلاحات نظرسنجی صورت گیرد و بازنده نظرسنجی به سود دیگری کنار رود.

وی افزود: خاتمی خواهان نامزدی بود که حاکمیت او را بپذیرد و ملت به او رای دهد نه مانند مصطفی تاج زاده که در سال ۱۴۰۰ رد صلاحیت شد و نه مانند مصطفی معین که در سال ۱۳۸۴ رای نیاورد، اما این نامزد چه کسی بود؟

افرادی مانند عبدالله نوری گفتند که مصداق این نامزد کسی جز اسحاق جهانگیری نیست، اما خاتمی با اشاره به شرط رای آوردن تاکید کرد که گزینه‌های دیگری هم وجود دارد مهمترین گزینه‌های موردنظر سید محمد خاتمی و نیز سیدحسن خمینی دو نفر بودند مجید انصاری و سید محمد صدر.

سیدمحمد خاتمی در آغاز ورود به انتخابات سال ۱۴۰۳ درباره تایید صلاحیت و اقبال ملت به اسحاق جهانگیری اصرار نداشت؛ خلاف آنچه در سال ۱۳۹۶ با اصرار به جهانگیری برای نامزدی او در کنار حسن روحانی سبب سوتفاهم میان اصلاح طلبان و اعتدال گرایان شد. پس از انصراف زودهنگام سید محمد صدر و کناره‌جویی مجید انصاری البته سید محمد خاتمی در پی جبران برآمد و بر نامزدی اسحاق جهانگیری اصرار کرد تا جایی که با بی‌اعتنایی به محمدرضا عارف معاون اول خود سبب شد او هم از نامزدی منصرف شود سیدمحمد خاتمی همچنین به صراحت مخالف نامزدی افرادی بود که به نام اصلاحات شناخته می‌شدند، اما او و دوستانش ایشان را اصلاح طلب نمی‌دانستند.

قوچانی همچنین گفت: دومین نفر از این رده افراد شخص محمد شریعتمداری بود. در نتیجه از سوی عالی‌ترین نهاد رهبری اصلاحات این پیام به بدنه جبهه اصلاحات منتقل شده بود که مناسب‌ترین فرد برای نامزدی ریاست جمهوری اسحاق جهانگیری است.

وی اضافه کرد: مسعود پزشکیان گزینه اول جبهه اصلاحات نبود، چون منشور ۱۵ ماده‌ای سیدمحمد خاتمی را نپذیرفت و تعهدنامه جبهه اصلاحات را هم امضا نکرد؛ تعهدنامه‌ای که او را موظف می‌کرد در صورت تایید صلاحیت چند نامزد اصلاح‌طلب به سود نامزد منتخب جبهه اصلاحات کناره‌گیری کند.

پزشکیان جواب همه را داده بود گفته بود چه کسی می‌گوید که عقل ۱۵ نفر از عقل یک نفر بهتر کار می‌کند در جایی که علم حکم می‌کند؟! گفته بود چه کسی گفته است حزبی که برنامه ندارد حزب است؟ پرسیده بود برنامه شما مثلا در سلامت چیست؟