آرمان امروز_گروه اقتصادی: قیمت بنزین در ایران ارزان است. این عبارتی است که این روز‌ها به دفعات از سوی مسوولان اجرایی و تقنینی شنیده می‌شود. برخی تحلیلگران با اشاره به اینکه ایران با دلار ۵۰ هزار تومانی بنزین را می‌خرد و آن را با نرخ دلار ۱۰ هزار تومانی به فروش می‌رساند از ضرورت افزایش قیمت بنزین دفاع می‌کنند. اما عده ی کثیری از کارشناسان معتقدند برای حل این مساله باید پیش شرط هایی را رعایت کرد. درواقع، این اتفاق باید در قالب طرح کلی اصلاحات اقتصادی و اجتماعی انجام شود. هیچ لزومی ندارد که عجولانه درباره بنزین اظهار نظر کرد.
آخرین تجربه از افزایش قیمت بنزین در ایران بسیار تلخ از کار درآمد. در سال ۹۸ ایده گرانی بنزین باعث شد تا دامنه وسیعی از اعتراضات خیابانی در کشورمان شکل بگیرد. بنابراین مساله گرانی بنزین با تبعات امنیتی و اجتماعی دامنه‌داری همراه خواهد بود.
موضوع بنزین در ایران قطعه کوچک اما فوق العاده مهم از پازل وضعیت اقتصادی و غیراقتصادی ایران است. نمی توان بی تفاوت به کلیت اقتصاد و اوضاع سیاسی جامعه ایران، تنها بر یک قطعه از پازل، تمرکز داشت.
راه حل بنزین را باید در راه حل ایران نگاه کرد و راه حل ایران، در عادی سازی شرایط سیاسی – اقتصادی است. حرکت به سمت تنش صفر و صفر تحریم . عادی سازی یعنی جهت گیری کشور به سمت افزایش درآمد، افزایش تولید پول و ثروت و برنامه هایی که باید منطقی باشند. از دل عادی سازی می توان به سمت واقعی سازی شرایط اقتصادی ایران رفت.
در نبود تحریم و افزایش درآمدهای کشور و مردم، هم درآمدهای کشور افزوده می شود هم واردات خودرو آزاد می شود هم می توان به آزادسازی قیمت بنزین فکر کرد.
آنچه از یک طرح ملی حل درازمدت ناترازی بنزین مهم‌تر است، شفاف‌سازی یا تهیه یک دستورالعمل برای جلب همکاری، همراهی و هم نظری مردم است. سیاست‌های دولت‌ها بدون جلب همکاری ملت عقیم خواهد ماند.
خواه این سیاست در حوزه بنزین باشد یا کرونا، خواه دولت انگلیس باشد یا دولت ایران. مردم ضلع تعیین کننده اجرای موفق و درست هر سیاستگذاری دولت هستند. اگر اجرای سیاستی دقیقاً برای حفظ منافع مردم ضروری باشد، اما همکاری مردم جلب نشده باشد، باز هم این سیاست موفقیت پایدار نخواهد داشت.
بنزین مسأله‌ای است که به صورت همزمان به دولت و ملت مرتبط است و بدون حضور یا دخالت یکی از دو ضلع ماجرا، هر تلاشی برای حل مسأله بنزین ناکام خواهد ماند؛ تجربه ۳۰ سال گذشته مؤید این ادعاست. اساساً مروری بر ۳۰ سال گذشته نشان می‌دهد، بنزین مسأله‌ای است که در طول زمان تداوم یافته است. راه‌حل‌های مقطعی، اغلب مانند یک مُسکن عمل کرده، اما پس از مدتی، ناترازی قیمتی یا ناترازی تولید و مصرف به صورت حادتری بروز کرده است.
عدم ثبات اقتصادی، تورم بالا و عدم توازن در روابط بین المللی زمینه سازی افکار عمومی باید بعد از اقدامات دیگر انجام شود.