همه ظواهر و البته بواطن نشان میدهد که آچمز شدهایم. این نه به این دولت و نه به آن دولت ربط دارد و همه هم میدانند که آچمز هستیم ولی به روی خودشان نمیآورند و میگویند «انشاءالله گربه است».
همه ظواهر و البته بواطن نشان میدهد که آچمز شدهایم. این نه به این دولت و نه به آن دولت ربط دارد و همه هم میدانند که آچمز هستیم ولی به روی خودشان نمیآورند و میگویند «انشاءالله گربه است». این آچمزی نهفقط به خاطر تحریمهای آمریکا و به تبع آن اروپاییها و خاور دوریهاست بلکه حتی اگر امروز به آمریکا نرد عشق ببازیم (فرض محال که محال نیست) و افایتیاف را بپذیریم و آژانس بینالمللی انرژی اتمی هم کاری با ما نداشته باشد، باز هم این آچمزی ادامه دارد. فقط اندکی راه نفس باز میشود و مشکل بهظاهر اندکی به تعویق میافتد.
حال ببینیم چرا آچمز هستیم. مسئولان شرکت گاز میگویند دستکم صد میلیارد دلار میخواهند تا تولید گاز را در حد فعلی حفظ کنند و مسئولان برق هم میگویند دستکم صد میلیارد دلار میخواهند تا ظرفیت فعلی برق را حفظ کنند. خود رئیسجمهور محترم هم گفته است دستکم 200 میلیارد دلار لازم داریم تا رشد هشتدرصدی GDP محقق شود.
source