بنزین از آب ارزان‌تر است. این جمله به خودی خود درست است، اما سیاست‌گذاران را به نتیجه‌گیری نادرستی می‌رساند که ارزانی دلیل مصرف بالای سهمیه بنزین است و برای کاهش مصرف و جلوگیری از قاچاق، باید قیمت آن افزایش یابد. طبق اصول اقتصادی، افزایش قیمت هر کالایی در کوتاه‌مدت به کاهش مصرف آن منجر می‌شود، اما در بلندمدت اگر مصرف‌کنندگان نتوانند کالای جایگزینی پیدا کنند، دوباره مصرف بنزین افزایش خواهد یافت. این چرخه تکراری در مورد بنزین در ایران وجود دارد. در این روند، دولت‌ها به طور موقت راه‌حل‌هایی برای کاهش مصرف پیدا می‌کنند، اما این راه‌حل‌ها در میان‌مدت و بلندمدت باعث افزایش نارضایتی مردم می‌شود و پس از مدتی دوباره مصرف به اوج خود می‌رسد.

برای اینکه هزینه جابجایی شخصی بین کشورها قابل مقایسه باشد، هزینه جابجایی شخصی به ازای هر کیلومتر را محاسبه میکنیم.

اکنون به محاسبه هزینه جابجایی شخصی در ایران به ازای هر کیلومتر می پردازیم. بر اساس گارانتی های خودرو، هر خودرو تا ۶۰ هزار کیلومتر یا ۳ سال تحت پوشش گارانتی است. به عبارت دیگر پیمایش سالانه ۲۰ هزار کیلومتر به عنوان یک معیار استاندارد برای مصرف خودرو میتواند مد نظر باشد. گزارش ها و اظهارات کارشناسی میانگین مصرف سوخت خودروهای داخلی را ۱۰ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر در نظر میگیرند.

اکنون متوسط قیمت خودروهای شخصی در ایران را ۸۰۰ میلیون تومان در نظر بگیرید. با این محاسبات هزینه هر کیلومتر جابجایی شخصی در ایران معادل ۴۲۲۵۰ تومان خواهد بود که با فرض دلار ۵۰ هزار تومانی معادل 85 سنت در هر کیلومتر است.

متوسط قیمت بنزین در فوب خلیج فارس ۴۵ سنت. میانگین مصرف سوخت خودروهای خارجی را ۶ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر در نظر میگیریم. بر اساس همان پیمایش ۲۰ هزار کیلومتر در سال، میزان مصرف بنزین این خودرو در سال ۱۲۰۰ لیتر و جمع کل هزینه های آن ۵۴۰ دلار خواهد شد. هزینه بنزین در جابجایی شخصی در خارج ایران معادل 2.7 سنت در هر کیلومتر است.