به گزارش رکنا، تحقیقات جنایی در این پرونده از سال ۱۴۰۱ و با گزارش ناپدیدشدن پسر جوانی در جنوب تهران آغاز شد.
بررسی‌ها نشان داد شهرام ۲۰ساله چندی قبل با پایان دوره محکومیتش به اتهام حمل موادمخدر، از زندان آزاد و بعد از یک هفته ناپدید شده بود.
با گذشت حدود شش‌ماه از ناپدیدشدن پسر جوان، ماموران متوجه شدند او آخرین‌بار همراه پسری به نام میلاد بوده که او را دستگیر کردند.
میلاد در تحقیقات مدعی شد: «با دستور مادر شهرام مرتکب این قتل شده‌ام.» مادر مقتول هم دستگیر شد اما این ادعا را رد کرد. در ادامه بقایای جسد مقتول در یک کانال آب در حوالی فرودگاه امام‌خمینی(ره) پیدا شد.
با تکمیل تحقیقات در دادسرا مشخص شد مادر مقتول نقشی در ماجرا ندارد و برای او قرار منع تعقیب صادر و پرونده میلاد هم با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در جلسه محاکمه اولیای‌دم برای او قصاص خواستند.
قاضی سپس با تفهیم اتهام به میلاد از او خواست از خود دفاع کند که پسر جوان گفت: «سه سال قبل با خواهر شهرام دوست شدم و قصد داشتم با او ازدواج کنم. برای رسیدن به شیما حاضر بودم هر کاری انجام دهم. شهرام اما مخالف این ازدواج بود و هر کاری می‌کرد تا او با مرد دیگری ازدواج کند.
حتی یکی از دوستانش را به شیما معرفی کرده و گفته بود اگر با آن پسر ازدواج کند، داماد یک پژوی ۲۰۶ صفر شب عروسی به او هدیه می‌دهد، اما شیما پاگیر من بود و نمی‌خواست با مرد دیگری ازدواج کند.
وقتی شهرام آخرین بار از زندان بیرون آمد همه مشکلات ما شروع شد. روز حادثه سوار ماشین شهرام شده و با چاقو ضربه‌ای به شکم او زدم، اما پشیمان شدم و خواستم او را به بیمارستان ببرم، ولی نشد و او را داخل کانال آب انداختم.»
پسر جوان در آخرین دفاع خود هم گفت: «پشیمانم و در تلاش هستم تا رضایت بگیرم. اشتباه کردم و جرم اول من عاشقی است نه قتل.»
پس از آخرین دفاع متهم و وکیلش، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شده و او را به قصاص محکوم کردند.
با اعتراض متهم، پرونده به دیوان عالی کشور ارسال شد که در این زمان میلاد توانست از اولیای دم رضایت بگیرد و پرونده برای رسیدگی از جنبه عمومی جرم به دادگاه بازگشت.
متهم در جلسه دادگاه گفت: «وقتی شهرام را داخل کانال آب رها کردم زنده بود. در این مدت خانواده‌ام خیلی تلاش کردند تا رضایت اولیای‌دم را بگیرند و می‌خواهم بیرون بروم و برایشان جبران کنم. عشق به خواهر مقتول باعث شد جوانی کنم و پشیمانم.»
بعد از دفاعیات متهم و وکیلش، قضات او را از جنبه عمومی جرم به سه سال زندان محکوم کردند.
source