به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،ساختمان های مراکز درمانی و آموزشی بر اساس چه استانداردهایی ساخته می شود آیا این سازه های ساخته شده در شهرها متناسب با اهدافی که ساخته شده اند، هستند و چقدر زمینه دست یابی به اهدافشان را دارند. ارگان ها و نهادهای مسئول که این سازه ها را با اعتبارات  دولتی و چندین میلیاردی می سازند برای به این موضوع می اندیشند که سازه ها می توانند رویکرد روانشناسانه داشته باشند و در رسیدن به اهدافشان نقش داشته باشند.

آویده طلایی عضوهیات علمی دانشگاه آزاد تهران غرب، درباره رویکرد روانشناسی معماری گفت: ساختمان های درمانی و آموزشی باید با طراحی های ویژه ساخته شوند.حتی در طراحی مراکز درمانی باید به نوع بیمارانی که آن ساختمان برایشان طراحی می شود باید توجه شود چرا که در روند درمانی و بهبودیشان بسیار تاثیر دارد.

این استاد دانشگاه ادامه داد:تا کنون هیچ ساختمانی چه در بخش آموزشی و چه در بخش درمانی با رویکرد روانشناسی ساخته نشده است و نمی توان به گزینه ای با این ویژگی اشاره کرد.

طلایی در ادامه گفت:متاسفانه در ایران چنین نگاهی به ساخت مراکز درمانی و آموزشی وجود ندارد. در دانشگاه آزاد یک سازو کازی راه اندازی  کردیم که دانشجویان دوره دکترا  موضوعات پایان نامه خود را از این نظام انتخاب کنند تا پایان نامه های کاربردی تری داشته باشند.

این عضو هیات علمی دانشگاه آزد گفت:طراحی مراکز درمانی بیماری های خاص و سرطانی باید ویژه باشد.بیماران اوتیسم نباید در فضاهایی با طراحی های  راست گوشه و زوایای تیز و محیط های این گونه نگه داری شوند چونکه به شدت آنها را بهم می ریزد و عصبی می کند در حالی که خطوط منحنی و نرم باعث آرامش آنها می شود.

او در ادامه گفت:بیماران خاص و سرطانی هم باید به تناسب بیماریشان در مکانها و بخش های طراحی شده بر اساس بهبودی بیماریشان نگه داری شوند.استفاده از رنگ های خاص در درمان بیماری های سرطانی بسیار موثر است.

طلایی تاکید کرد: تدوین استاندارهای معماری برای بیماران باید طی انعقاد تفاهم نامه ای با وزارت بهداشت اجرا شود.اجرای روانشناسی محیط و استاندارد سازی در معماری می تواند ضریب بهبودی را افزایش دهد،مدت زمان درمان را کوتاه تر کند و تاثیر جذب داروها و روش های درمانی  را بیشتر کنند.