مهلا داریان – همهشری آنلاین :شاید شما هم مانند خیلی های دیگر استارت ماشینتان را که می‌زنید پایتان را روی گاز می‌گذارید و درست مقابل محل اقامتتان در مقصد ترمز می‌کنید و یا ممکن است تنها به اصرار همراهانتان جایی توقفی کوتاه داشته باشید و حتی در هنگام توقف هم نگران این باشید از آنهایی که سبقت گرفته اید باید دوباره سبقت بگیرید و اینبار با سرعت بیشتری برانید.
راستی این همه عجله برای رسیدن از کجا می آید؟
عجله برای رسیدن به نقطه ای نامعلوم در آینده!
می‌گویند زندگی مقصد نیست زندگی یک راه است راهی که در آن باید تنها از مسیر لذت برد و این همان زندگی کردن در لحظه حال و اکنون است همان چیزی که در همه تعالیم معنوی به آن اشاره شده است.
هر سفری، چه سفر بزرگ زندگی باشد و چه یک سفر ساده به شمال، فرصتی است برای لذت بردن. از تماشای مناظر، شنیدن صدای طبیعت و گفتگو با همراهان، می‌توانیم لحظات فراموش‌نشدنی بسازیم و به ارزش واقعی سفر پی ببریم. اگر در مورد راه و مسیری که در آن قرار دارید از قبل اطلاعاتی کسب کنید قطعا همان جاده ای که بدون توجه و با سرعت بارها از آن عبور کرده بودید خودش به یک جاذبه گردشگری تبدیل می‌شود و جاده‌گردی، از آن تجربه‌هایی است که ترکیبی از هیجان، آرامش و کشف را به همراه دارد. هر مسیر داستانی برای گفتن دارد، از مناظر خیره‌کننده‌ای که در مسیر می‌بینیم گرفته تا تجربه‌هایی که از آدم‌ها، روستاها و شهرهای کوچک در حاشیه آن کسب می‌کنیم و فرصتی طلایی می‌یابیم برای دور شدن از شلوغی‌های شهری و نزدیک شدن به طبیعت بکر.
فرض کنید صبح زود از تهران حرکت می‌کنید و با یک لیوان قهوه داغ، وارد جاده‌های پیچ در پیچ کوهستانی می‌شوید. مه صبحگاهی روی کوه‌ها نشسته و دره‌ها هنوز در سکوت و آرامش هستند. جاده‌های شمال ایران به‌ویژه جاده چالوس و هراز، از محبوب‌ترین مقاصد جاده‌گردان هستند. هر پیچ و هر دور این جاده‌ها شما را با تصویری جدید روبرو می‌کند: گاهی دریایی از ابر، گاهی جنگل‌های انبوه و گاهی رودی که در کنار جاده جریان دارد. این جاده‌ها به خودی خود مقصد نیستند، بلکه مسیری برای لذت بردن از سفر هستند.
یکی از مهم‌ترین جذابیت‌های جاده‌گردی، توقف‌های کوتاه در روستاهای کوچک یا ایستگاه‌های جاده‌ای است. هر بار که برای استراحت یا خرید مواد غذایی توقف می‌کنید، فرصتی برای تعامل با مردم محلی دارید. همچنین جاده‌گردی فرصتی برای دور شدن از دنیای دیجیتال و غرق شدن در لحظه است. نبود اینترنت در بسیاری از نقاط این جاده‌ها، بهانه‌ای برای قطع ارتباط با دنیای شلوغ شهری و لذت بردن از زیبایی‌های واقعی زندگی است. شاید یک موسیقی ملایم در پس‌زمینه، و بوی خاک و درختان که از پنجره ماشین وارد می‌شود، تمامی چیزی باشد که برای یک روز آرامش‌بخش نیاز دارید.
جاده‌گردی فقط سفری از یک نقطه به نقطه دیگر نیست؛ این یک ماجراجویی است که در هر پیچ و هر توقفش چیزی برای آموختن، دیدن و تجربه کردن دارد. در این شماره «سرزمین من» شما را به جاده ۷۷ یا هراز میبریم جاده ای که قدمت آن به دوره ساسانیان در ۱۷۰۰ سال پیش می رسد.
آدرس اینستاگرام و تلگرام ما: sarzamineman_hmg