به گزارش رکنا به نقل از ایلنا؛ صادق ضیائیان، رئیس مرکز ملی پیش بینی و مدیریت مخاطرات وضع هوا سازمان هواشناسی کشور در مورد تأثیر بارورسازی ابرها بر توازن در محیط زیست اظهار کرد: در حال حاضر صنعت و تکنولوژی نسبت به چند دهه قبل متفاوت شده است و به تبع آن اکنون روش‌های متنوعی برای بارورسازی ابرها وجود دارد. این‌که چگونه و از چه‌روشی برای بارورسازی استفاده کنیم در نتایج آن و اتفاقی که می‌افتد دخیل است.

وی افزود: در قدیم بحث‌هایی در این مورد وجود داشت، زیرا یک روش برای ابرآمایی پخش کردن «یدید نقره» داخل ابرها بود و این روش مخالفانی داشت که می‌گفتند ممکن است این کار مخاطراتی برای طبیعت داشته باشد؛ ولی واقعیت این است که نه مخالفان توانستند نظر خودشان را به اثبات برسانند و بگویند صددرصد مضر است و نه موافقان این کار توانستند به طور قطعی نظرشان را به اثبات برسانند و بگویند که هیچ ضرری ندارد. برای اینکه تأثیر این اقدام را بر طبیعت بررسی کنیم باید ببینیم که از چه روشی برای آن استفاده شده است.

وی در خصوص هزینه ابرآمایی و صرفه آن اعلام کرد: طبق اسنادی که سازمان جهانی هواشناسی منتشر کرده است از بارورسازی به عنوان روشی برای رفع خشکسالی استفاده نمی‌کنند و در دنیا روش‌های مقرون‌به‌صرفه‌تری وجود دارد؛ از جمله مدیریت منابع آب و جلوگیری از هدررفت آب.

او افزود: به طور مثال در همین سیستم‌های آب‌رسانی موجود هدررفت‌هایی هست که اگر جلوی آن گرفته شود، صرفه‌جویی‌های ممکن است به انجام برسد و روش‌های متنوعی که برای مدیریت منابع آب وجود دارد به کار بسته شود، نسبت به روش‌های باروری ابرها، آب بیشتری را قابل استحصال می‌کند. این چیزی است که اسناد سازمان جهانی هواشناسی می‌گویند.

ضیائیان این امکان را که ابر بارور شده منجر به بارش باران در شهر یا کشور دیگری شود تأیید کرد و افزود: البته این به روشی که برای ابرآمایی استفاده می‌شود بستگی دارد. باید به کسی که این فرایند را انجام داده و به ویژگی‌های کار مراجعه کرد و دید که آیا این احتمال را از بین برده‌اند یا خیر.

رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوا، ابرآمایی را روشی محلی معرفی کرد و درباره پایداری آن توضیح داد: یک روش برای بارورسازی استفاده از ژنراتورهای زمینی است؛ به این صورت که ژنراتورهایی را روی ارتفاعات کار بگذارند و این ژنراتورها به‌طور مداوم هر ابر عبوری را بارور کند و در محل بارش صورت بگیرد که این را می‌توان روشی دائمی دانست.

وی درمورد کاربردهای نظامی بارورسازی ابرها گفت: یک سند بین المللی وجود دارد که کشورها را از استفاده از این روش در عملیات‌های نظامی منع می‌کند. این خود مدرکی است که از امکان استفاده نظامی این روش حکایت دارد.

ضیائیان در واکنش به احتمال بروز سیل بعد از بارورسازی ابرها تصریح کرد: تمام این موراد به هم مرتبط هستند. فرض کنید که بارشی را ایجاد کرده‌ایم، وقتی که سیستم جمع‌آوری آب در پایین وجود نداشته باشد این آب هدر خواهد رفت. مثلاً ممکن است ۲ میلی‌متر اضافه کنید و اگر سیستم جمع آوری مناسبی نداشته باشید، این ۲ میلی‌متر تبخیر شود و یا نتوانید از آن استفاده کنید. بنابراین عملیات‌های باروری عمدتاً در مناطقی انجام می‌شود که امکان جمع‌آوری آب وجود داشته باشد؛ مثلاً پشت سدها و به‌گونه‌ای این دستکاری را انجام می‌دهند که آب جایی جمع شود و بتوان بهره‌برداری لازم را از آن کرد.