کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال مادرید، پیش از شروع بازی نشانه‌هایی از ترس و نگرانی از خود بروز داد و این موضوع در نهایت با یک بازی ضعیف از سوی تیمش نمایان شد. او از یک استراتژی دفاعی فشرده و کم ارتفاع استفاده کرد و از همان ابتدا تمایلی به هجومی‌تر بازی کردن نشان نداد. اما سوال اینجاست که چه چیزی در هانس‌دیتر فلیک، سرمربی بارسلونا، وجود دارد که آنچلوتی را هنگام مواجهه با او دچار سردرگمی می‌کند؟ ترکیب اصلی رئال مادرید با حضور لوکاس واسکز در سمت راست و اورلین شوآمنی در قلب دفاع، بهترین خبر ممکن برای فلیک بود. این ترکیب که دو ساعت و نیم پیش از شروع بازی اعلام شد، قطعاً فلیک را راضی کرد و او تیمی را به میدان فرستاد که برای ضربه زدن به رئال مادرید بیش از حد مجهز بود.
آنچلوتی نه تنها توپ و میدان، بلکه حتی جدیت و روحیه جنگندگی را نیز به حریف واگذار کرد. در حالی که بارسلونا به شدت هجومی عمل می‌کرد، رئال مادرید تنها نظاره‌گر بود. برنامه‌های رئال مادرید غیرقابل درک به نظر می‌رسید؛ یا آنچلوتی به خوبی توضیح نداده بود یا بازیکنان به دستورات او توجهی نکردند. نتیجه این شد: یک شکست سنگین که می‌تواند ویرانگر باشد و روحیه حریف را تقویت کند. بارسلونا که درخشان ظاهر شد، دوباره به ریتم ابتدای فصل خود بازگشت.
گل‌باران بارسلونا حتی می‌توانست سنگین‌تر باشد، اما فلیک دروازه‌بانی نیمه‌بازنشسته را در دروازه قرار داد و با اخراج او، تیمش بیش از نیم ساعت با ده نفر به بازی ادامه داد. آنچلوتی نیز در نیمه اول به دنبال واکنش نبود، بلکه تنها سعی داشت از افزایش تعداد گل‌های بارسلونا جلوگیری کند.
**معضل دفاع راست**
عملکرد کلی بازیکنان رئال مادرید به جز تیبو کورتوا، رودریگو و کیلیان امباپه ضعیف بود. شکست برای خط دفاعی رئال مادرید بسیار سخت بود و آنها به شدت آسیب دیدند. به ویژه لوکاس واسکز و شوآمنی، دو بازیکنی که آنچلوتی سعی داشت با آنها خط دفاع را پس از غیبت دانی کارواخال و ادر میلیتائو بازسازی کند. گل‌های بارسلونا شباهت زیادی به گل‌های بازی رفت لالیگا داشتند و استیصال لوکاس در برابر رافینیا بار دیگر نمایان شد. او نشان داد که حداقل در برابر تیم‌های بزرگ و در رقابت‌های مهم، نمی‌تواند مدافع راست قابل قبولی باشد. او حتی سایه‌ای از کارواخال نیست و آنچلوتی بسیار دیر به فکر تغییر افتاد. فدریکو والورده به سمت راست رفت و لوکاس از بازی خارج شد، اما دیگر خیلی دیر شده بود و نتیجه ۱-۵ رقم خورد. شوآمنی نیز نشان داد که هرگز یک مدافع میانی نیست و جالب اینجاست که رائول آسنسیو، تنها مدافع میانی متخصص غیر از آنتونیو رودیگر، روی نیمکت نشسته بود. در ترکیب ایده‌آل، آسنسیو می‌توانست در قلب دفاع و شوآمنی به جای ادوار کاماوینگا در خط میانی بازی کند. امشب حتی رئال مادرید نتوانست برنامه‌ای برای آزار دادن بارسلونای ده نفره داشته باشد.
**سلطه مطلق بارسلونا**
دو ال‌کلاسیکوی اخیر به عنوان معیار در نظر گرفته می‌شوند و بارسلونا بهتر از رئال مادرید است. این یک حقیقت غیرقابل انکار است که در جده تثبیت شد. نمایش بارسلونا تیم هانسی فلیک را بالا برد و تیم کارلو آنچلوتی را کوچک کرد. بارسلونا حتی با یک بازیکن کمتر، رئال مادرید را شکست داد و با عملکرد دفاعی تحسین‌برانگیز در یک بلوک پایین، وقتی که خطای سرخیو بوسکتس آنها را مجبور به این کار کرد، به خوبی ظاهر شد. بارسلونا هر آنچه که رئال مادرید تحت هدایت آنچلوتی تلاش کرد انجام دهد، اما موفق نشد، به خوبی اجرا کرد.
فلیک از ضعف ساختاری رئال مادرید آگاه بود، تیمی با چهار بازیکن هجومی که بیشتر به حمله توجه داشتند تا دفاع. رافینیا با عمقی که به بازی بارسلونا می‌داد، لوکاس و شوآمنی را از بازی خارج کرد. او ستاره‌ای بود که میان این دو بازیکن حفره مناسب برای نفوذ و ضربه‌زنی را پیدا کرد و مورد حمایت رابرت لواندوفسکی نیز قرار گرفت. ستاره لهستانی هیچ‌گاه توسط رودیگر پوشش داده نشد. آنچلوتی هیچ‌گاه به تغییر ترکیب تیم یا اضافه کردن یک هافبک بیشتر فکر نکرد و زمانی این کار را کرد که دیگر خیلی دیر شده بود. در ژانویه هستیم و امروز رئال مادرید نشان داد که بیش از همیشه نیاز به خرید یک مدافع راست و چه بسا یک مدافع میانی جدید دارد.
منبع: ورزش سه