رئیس سازمان بهزیستی با تقدیر از عملکرد چشمگیر اعضای تیم فوتبال هفت‌نفره اعلام کرد: «باید به عنوان هدیه‌ای کوچک برای هر ۱۴ نفر از این عزیزان فرصت شغلی ایجاد کنیم و همچنین نسبت به تأسیس مدارس فوتبال و باشگاه‌های ویژه برای آنان اقدام نماییم.»
با این حال، پس از گذشت نزدیک به ۴۰ روز از این اظهارات، هنوز اقدام عملی خاصی در این زمینه انجام نشده است. ملی‌پوشان فوتبال هفت‌نفره که پیش از قهرمانی جهانی بیکار بودند، همچنان در وضعیت مشابهی به سر می‌برند و شغلی ندارند.
جواد مقدسی، رئیس انجمن فوتبال هفت‌نفره، در پاسخ به این سؤال که آیا پیشرفتی در زمینه اشتغال ملی‌پوشان حاصل شده است، گفت: «ما در حال پیگیری این موضوع هستیم. با آقای حسینی، رئیس سازمان بهزیستی، جلسه‌ای داشتیم و او قول داد که مشکل اشتغال بازیکنان حل شود. ما نیز پیگیر هستیم تا اتفاق مثبتی رخ دهد.»
وی در پاسخ به این سؤال که آیا در استان‌های مختلف نیز اقدامی برای اشتغال این ورزشکاران انجام شده است، بیان کرد: «واقعیت این است که ما فقط می‌توانیم به پیگیری اکتفا کنیم. به نظر می‌رسد این موضوع نباید اینقدر طول می‌کشید، چه از سوی سازمان بهزیستی و چه از جانب نهادهای دیگر. حتی چندین بار تماس گرفتیم تا از روند کار مطلع شویم، اما نتوانستیم ارتباط برقرار کنیم. به نظر من این کار چندان سخت نیست. می‌توان یک نامه از سوی سازمان بهزیستی کشور به استان‌های مختلف ارسال کرد، چرا که بازیکنان ما در مناطق مختلف پراکنده هستند. به عنوان مثال، چهار نفر در مازندران، دو نفر در کرمان، دو نفر در کرمانشاه، دو نفر در فارس و دو نفر نیز در بوشهر زندگی می‌کنند. یکی از این افراد در بوشهر، صفری، کاپیتان تیم است که به عنوان معلم فعالیت می‌کند، اما ۱۳ نفر دیگر همچنان بیکار هستند.»
مقدسی در واکنش به این موضوع که شاید قهرمانی تیم فوتبال هفت‌نفره به اندازه کافی ارزشمند تلقی نمی‌شود، تأکید کرد: «وقتی جواد خیابانی در یک برنامه تلویزیونی که هادی عامل نیز حضور داشت، قهرمانی جهان تیم ما را نادیده گرفت، چه انتظاری می‌توان از مسئولان داشت؟ او در آن برنامه گفت که ما قهرمانی جهان نداریم. وقتی یک مفسر و مجری چنین اشتباهی می‌کند، چگونه می‌توان از مسئولان توقع داشت؟»
وی همچنین درباره شرایط مهدی بخشی، ملی‌پوش این رشته که در گفت‌وگو با تسنیم از مشکلات زندگی‌اش سخن گفته بود، یادآور شد: «شرایط زندگی برای این بازیکنان همچنان دشوار است. آنها از اردیبهشت ماه تقریباً ۱۰ روز در ماه را در تمرینات حضور داشتند و از خانواده و درآمدهای محدود خود دور بودند. به این شرایط باید اردوهای متصل به اعزام و همچنین ۲۰ روز حضور در مسابقات جهانی را نیز اضافه کرد که زندگی‌شان را سخت‌تر کرده است. البته آنها سربازان نظام هستند و در خدمت به مردم فداکاری می‌کنند. زندگی برای خودشان و خانواده‌هایشان سخت است، اما این به معنای ناامیدی نیست. با این حال، این موضوع به این معنا نیست که ما به عنوان مسئولانی که از موفقیت‌هایشان خوشحال شدیم و آن را تبلیغ کردیم، به فکر این ورزشکاران نباشیم.»
مقدسی در پایان تأکید کرد: «ما پیگیر هستیم تا قول‌ها و وعده‌ها عملی شوند. حق این بازیکنان بالاست و آنها موفقیت بزرگی کسب کرده‌اند. می‌دانم که مسئولان مشغله‌های زیادی دارند، اما می‌توانند با ارسال یک نامه ساده، کار را پیش ببرند.»