یک مطالعه جدید ارتباط قابل توجهی بین دمای داخل خانه و عملکرد شناختی در سالمندان را آشکار کرده است. این تحقیق نشان میدهد که تغییرات آبوهوایی میتواند خطرات سلامت روانی این گروه سنی را افزایش دهد.
بر اساس این پژوهش که توسط محققان دانشگاه هاروارد انجام شده است، عوامل محیطی تأثیر قابل توجهی بر جمعیت سالخورده دارند. نتایج نشان داد که سالمندان زمانی که دمای خانهشان بین ۲۰ تا ۳۴ درجه سانتیگراد است، کمترین مشکل در تمرکز را تجربه میکنند. با این حال، اگر دما از این محدوده خارج شود، احتمال بروز مشکلات توجه با هر ۴ درجه افزایش یا کاهش دما، دو برابر میشود. این یافتهها تأکید میکند که ثبات دمای محیط داخلی برای حفظ سلامت شناختی ضروری است.
این مطالعه که بهصورت مشاهدهای انجام شد، ۴۷ فرد ۶۵ ساله و بالاتر را مورد بررسی قرار داد. محققان دمای خانه این افراد را ثبت کرده و مشکلاتی که آنها گزارش دادند را تحلیل کردند.
نتایج این تحقیق که در مجله «ژرونتولوژی: علوم پزشکی» منتشر شده است، نشان میدهد که حتی شرایط آبوهوایی فعلی نیز میتواند سالمندان را در معرض خطر قرار دهد. بسیاری از افراد در حال حاضر دمای داخل خانهای را تجربه میکنند که ممکن است تواناییهای شناختی آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
این یافتهها نگرانیهای ویژهای را برای گروههای کمدرآمد و محروم ایجاد میکند. این افراد معمولاً منابع لازم برای حفظ دمای ثابت در خانههای خود را ندارند، که آنها را در برابر مشکلات شناختی ناشی از گرما یا سرمای شدید آسیبپذیرتر میکند.
دکتر امیر بنیاسادی، نویسنده اصلی این مطالعه و متخصص در زمینه تأثیر تغییرات آبوهوایی بر سالمندان، اظهار داشت: «یافتههای ما اهمیت درک تأثیر عوامل محیطی مانند دمای داخل خانه بر سلامت شناختی سالمندان را برجسته میکند.»
محققان این مطالعه همچنین بر اهمیت افزایش آگاهی عمومی و انجام اقدامات پیشگیرانه برای محافظت از سلامت شناختی در مواجهه با تغییرات آبوهوایی تأکید کردند. آنها اشاره کردند که این یافتهها به شواهد قبلی مبنی بر تأثیر گسترده تغییرات آبوهوایی بر سلامت جسمی و روانی افراد میافزاید.
برای مقابله با این چالش، تلاش جمعی از سوی سیاستگذاران، ارائهدهندگان خدمات بهداشتی و جوامع محلی ضروری است. با اولویتدهی به نیازهای سالمندان و اطمینان از دسترسی آنها به محیطهای با دمای پایدار و کنترلشده، میتوان خطرات شناختی ناشی از تغییرات آبوهوایی را کاهش داد.