نیمفصل دوم لیگ برتر فوتبال ایران آغاز شده است، اما بد نیست نگاهی به نیمفصل اول بیندازیم. برای بررسی این موضوع، باید به دو جنبه کیفیت و کمیت توجه کنیم. از نظر کمیت، پیشرفتهایی مشاهده میشود. در حالی که لیگ عربستان بازیکنان بزرگی مانند رونالدو را جذب میکند، ما در لیگ خود بازیکنان کهنهکاری را به خدمت گرفتهایم که شاید دیگر در اوج نباشند، اما حضور آنها باعث بهبود نسبی سطح لیگ شده است. با این حال، وقتی به کیفیت نگاه میکنیم، وضعیت چندان رضایتبخش نیست. بازیکنان خارجی که در لیگ حضور دارند، تلاش میکنند تا تواناییهای خود را به نمایش بگذارند، اما این موضوع باعث شده است که دفاع و هافبک تیمها بیشترین تمرکز خود را روی مهار این بازیکنان بگذارند. به نظر میرسد کیفیت لیگ هنوز به سطح مطلوب نرسیده است.
برخی کارشناسان معتقدند که نیمفصل اول لیگ بسیار بیکیفیت بوده است. این انتقاد تا حدی درست به نظر میرسد. حوادث متعددی مانند اشتباهات داوری، استفاده نادرست از VAR، درگیریهای بازیکنان و تماشاگران، و تعویضهای مکرر مربیان تأثیر منفی بر روند لیگ گذاشته است. تغییرات مربیان در برخی تیمها باعث شد که عملکرد آنها به شدت افت کند. علاوه بر این، مشکلاتی مانند وضعیت نامناسب ورزشگاهها و کمبود تماشاگران نیز به کاهش کیفیت لیگ دامن زده است. حتی نوع چمن برخی ورزشگاهها به حدی نامناسب است که بازیکنان نمیتوانند از تکنیکهای خود به خوبی استفاده کنند.
در مورد نیمفصل دوم، انتظار تغییرات چشمگیری وجود ندارد. فوتبال نیاز به برنامهریزی بلندمدت دارد و تغییرات سریع و ناگهانی در آن امکانپذیر نیست. تیمها برای بهبود عملکرد خود نیاز به زمان، تمرین و برنامهریزی دقیق دارند. اما به نظر میرسد که در این مدت تعطیلی، اکثر تیمها کار خاصی انجام ندادهاند و برخی حتی ترجیح دادهاند به استراحت بپردازند. بنابراین، بعید است که در نیمفصل دوم شاهد تغییرات اساسی باشیم.
برای ایجاد تحولات جدی در لیگ برتر، نیاز به برنامهریزی چندساله است. اما یک موضوع مهم دیگر نیز وجود دارد: تأثیرپذیری فوتبال ما از عوامل خارجی. متأسفانه، بسیاری از کارشناسان و خبرنگاران ورزشی از دانش کافی برخوردار نیستند و تحلیلهای آنها بیشتر بر پایه برداشتهای غیرتخصصی استوار است. این موضوع باعث میشود که سطح سواد فوتبالی مخاطبان نیز ارتقا نیابد. به نظر میرسد که برای بهبود وضعیت فوتبال ایران، باید به این مسائل نیز توجه ویژهای شود.