عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی با اشاره به چالشهای دنیای مدرن، اظهار داشت که دنیای امروز در مبانی و اهداف خود با مشکلات جدی مواجه است. وی افزود که یکی از بزرگترین چالشهای دنیای مدرن، مسئله معنای زندگی است که تاکنون راهحلی برای آن ارائه نشده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، محمدعلی مجد فقیهی، عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی، در اختتامیه همایش ملی امامتپژوهی در دنیای مدرن که توسط دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و فناوری پردیس برگزار شد، بیان کرد که اگر متکلم بخواهد درباره حضرت علی (ع) سخن بگوید، با مشکل مواجه میشود، زیرا نمیداند از کدام جنبه به ایشان بپردازد. وی با اشاره به آیهای از سوره مائده که به سوره ولایت معروف است، گفت: خداوند در این سوره فرموده است که با تعیین امام، دین خود را برای بندگانش پسندیده است. این مفهوم دین پسندیده در قرآن دو بار ذکر شده است؛ یک بار در واقعه غدیر و بار دیگر در ظهور امام زمان (عج).
مجد فقیهی با تأکید بر اینکه هدایت، ویژگی اصلی امام است، افزود: نظام امامت بر پایه هدایت استوار است. در سوره نجم، دو گروه از انسانها معرفی شدهاند که دنیای مدرن در آنها جای میگیرد: کسانی که از گمان پیروی میکنند و کسانی که از هوای نفس خود تبعیت میکنند، در حالی که هدایت آسمانی برای آنها فراهم شده است. هدایتی که بر پایه ظن و شک و هوای نفس نیست، بلکه پیروی از امام به معنای پیروی از علم، پاکی و عصمت است. انسان پیرو امام به دنبال افزایش معرفت، زدودن آلودگیها و رسیدن به طهارت و پاکی است.
وی با اشاره به مشکلات دنیای امروز، گفت: دنیای مدرن با چالش بزرگی به نام معنای زندگی مواجه است و تاکنون نتوانسته است آن را حل کند. او به کتاب ویل دورانت با عنوان «معنای زندگی» اشاره کرد و گفت: دورانت در این کتاب نقل میکند که جوانی نزد او آمد و گفت قصد خودکشی دارد و از او خواست دلیلی برای ادامه زندگی ارائه دهد. دورانت نتوانست او را قانع کند و به همین دلیل از صد شخصیت معروف دنیا پرسید که معنای زندگی چیست. پاسخهایی که دریافت کرد، کودکانه بود و خود دورانت نیز پرسید: آیا انسان بدون خدا میتواند در این دنیا تاب بیاورد؟ اگر معنای زندگی را ندانیم، پرسشهایی درباره خدا و آخرت بیجواب خواهند ماند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: بدون خدا نمیتوانیم فلسفهای عاقلانه برای زندگی تدوین کنیم. هر چیزی که برای فلسفه زندگی بیان کنیم، اگر با اندازه انسان هماهنگ نباشد، بیفایده است. دنیای مدرن انسان را در غفلت عمیقی فرو برده است. شناخت ما از هر موضوعی وابسته به شناختهای پایهای است و اگر این حقایق به درستی شناخته نشوند، شناختهای بعدی ما با مشکل مواجه خواهند شد. تا زمانی که خدا را نشناسیم، معاد، امامت و نبوت را نیز نخواهیم شناخت. شناخت هستی، زندگی و خود، دو شناختی است که با آن، شناخت خدا، آخرت، نبوت و امامت نیز مشخص میشود.
مجد فقیهی با تأکید بر اینکه دنیای امروز در مبانی و اهداف خود مشکل دارد، گفت: دنیای مدرن با چالش بزرگی به نام معنای زندگی مواجه است و تاکنون نتوانسته است آن را حل کند. وی با اشاره به سخنان امیرمؤمنان (ع) در نهجالبلاغه، گفت: حضرت علی (ع) فرمودهاند: آیا انتظار دارید غیر از من کسی راه را به شما نشان دهد و شما را هدایت کند؟ انسان امروز در غفلتی عمیق به سر میبرد و احساس نیاز به خدا، آخرت و امام را از دست داده است. این بحران، بشر امروز را ناآرام کرده است و تکنولوژی و عقلانیت نیز نمیتوانند به او آرامش بدهند. حتی اگر انسان به اوج لذت برسد، باز هم احساس اندوه خواهد داشت.
وی با بیان اینکه فلسفه مرگ و زندگی این است که ببینیم کدام انسان بهتر عمل میکند، افزود: انسانی که اهل کرم، بخشش، سخاوت و تقواست، در خوشی و خوشبختی به سر میبرد. بنابراین، فلسفه و حکمت زندگی بر پایه باور به خدا و خوب بودن استوار است.
مجد فقیهی با اشاره به اجر نبوت پیامبر (ص)، گفت: اجر نبوت، مودت به اهل بیت (ع) است. پیروی از امام، عملی نیک و حسنه است که انسان را به نیکی و زیبایی میرساند و این زیبایی از وجود انسان بیرون میآید و او را رشد میدهد. ولایت ائمه (ع) درون انسان را پاک و نظیف میکند و چنین محبتی تحولی عمیق در وجود انسان ایجاد میکند و او را به جایگاه احسن میرساند.
وی ادامه داد: ما زندگیای به نام حیات طیبه داریم و زمانی به سمت این زندگی حرکت خواهیم کرد که از غفلت مرکب خارج شویم و به سمت غفلت بسیط برویم، یعنی احساس نیاز به خدا، معنویت و امام در ما ایجاد شود. آنچه در شناخت امام مهم است، شناختی است که انسان را بیتاب خدا و امام خود کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی در پایان تأکید کرد: شناخت آکادمیک به تنهایی کافی نیست، مگر اینکه این شناخت به قلب راه یابد و انسان آن را باور کند. این باور باید بارور شود و بر اساس عبارات زیارت جامعه کبیره، انسان بارور نیست مگر اینکه رام خدا و امام شود، قلبش تسلیم امام و رایش تابع ایشان شود و به امام نصرت برساند.