نیلوفر آبسالان، بازیگر نمایش «ناخدا لیدی»، در گفت‌وگو با خبرنگار آنا از تجربه حضور در این اثر صحبت کرد و به چالش‌های بازیگری و سختی‌های تمرینات اشاره نمود. او تأکید کرد که تئاتر برایش نه تنها یک حرفه، بلکه بخشی از زندگی‌اش است.
آبسالان که دانشجوی سینما و بازیگر نمایش «ناخدا لیدی» است، اظهار داشت که همکاری‌اش با گروه به کارگردانی کاظم ارجمندنیا از یک سال پیش آغاز شده است. او درباره نمایش گفت: «این اثر تلفیقی از سنت‌های بومی بوشهری و داستان مکبث از ویلیام شکسپیر است. در این اجرا، من و چند بازیگر دیگر در نقش اهل دریا ظاهر می‌شویم و شخصیت «لیدی» را وسوسه می‌کنیم تا برای رسیدن به جایگاهی بالاتر، جاه‌طلبانه‌تر رفتار کند.»
وی درباره چالش‌های اجرای نقش اهل دریا توضیح داد: «در ابتدا درک و ارتباط گرفتن با این شخصیت برایم دشوار بود. تصور اینکه خودم را در قالب یک «جن» ببینم، چالشی بزرگ به نظر می‌رسید. اما با تمرین‌های مداوم و تحلیل بیشتر نقش، توانستم ارتباطی عمیق‌تر با آن برقرار کنم. حالا بعد از ماه‌ها تمرین، این شخصیت جزئی از وجود من شده و حتی در زندگی روزمره‌ام هم تأثیر گذاشته است.»
آبسالان به سختی‌های تمرینات و چالش‌های گروه اشاره کرد و گفت: «ما پنج روز در هفته تمرین داریم و تنها پنجشنبه و جمعه‌ها فرصت استراحت داریم. با وجود علاقه و انگیزه‌ای که برای اجرای نمایش داریم، محدودیت امکانات گاهی ما را با مشکلاتی مواجه می‌کند. برخی از حرکات نیازمند فضای مناسب‌تری هستند که در اختیار نداریم، اما تلاش و تعهد همه اعضای گروه باعث شد که این مسیر را ادامه دهیم. کارگردان نیز با ایجاد انگیزه در میان ما، نقش مهمی در پیشرفت گروه ایفا می‌کند.»
او فضای گروه را صمیمی توصیف کرد و افزود: «ما تنها همکار نیستیم، بلکه مثل یک خانواده کنار هم هستیم. ارتباط ما فراتر از جلسات تمرین است و در زندگی شخصی هم همراه یکدیگریم. زمانی که یکی از اعضای گروه دچار مشکل می‌شود، همه برای حمایت از او در کنارش قرار می‌گیریم. به‌عنوان‌مثال، وقتی یکی از هم‌گروهی‌هایمان پدرش را از دست داد، تمام اعضای گروه همراهش بودند و این همدلی باعث شد که او بتواند با انگیزه بیشتری به تمرینات بازگردد.»
آبسالان درباره تأثیر تئاتر بر زندگی خود گفت: «از کودکی رویای بازیگری را در سر داشتم، اما مسیر دشواری پیش رویم بود. در روستایی زندگی می‌کردم که امکانات کافی برای آموزش بازیگری در دسترس نبود. بااین‌حال، همیشه به دنبال فرصتی برای ورود به این عرصه بودم و حالا احساس می‌کنم که بازیگری چیزی فراتر از یک حرفه برای من است. هر اجرا، هر نمایش و هر تجربه‌ای که در این مسیر کسب کرده‌ام، بخشی از آرزوهایم را تحقق بخشیده است.»
وی درباره واکنش خانواده‌اش به ورود او به دنیای بازیگری گفت: «متأسفانه بازیگری هنوز در جامعه ما به‌عنوان یک حرفه جدی تلقی نمی‌شود و برخی آن را تنها یک سرگرمی می‌دانند. در ابتدا خانواده‌ام تمایلی به ورود من به این حوزه نداشتند و انتظار داشتند مسیر حرفه‌ای دیگری را انتخاب کنم. اما همسرم تنها کسی بود که از همان ابتدا از من حمایت کرد و همچنان در کنارم است. این حمایت برای من انگیزه‌ای مضاعف ایجاد کرده است.»
آبسالان که نخستین تجربه خود را در جشنواره تئاتر فجر پشت سر گذراند، اظهار داشت: «بسیاری تصور می‌کنند که بازیگران این جشنواره همگی حرفه‌ای هستند، اما حقیقت این است که اغلب ما آماتوریم و تنها با تلاش و تمرین فراوان به این مرحله رسیده‌ایم. حضور در این جشنواره برای من مانند یک رویا بود که اکنون محقق شده است. این جشنواره فرصتی است برای دیده شدن، یادگیری و تجربه‌اندوزی و امیدوارم که بتوانم از این فرصت به بهترین شکل استفاده کنم.»
او در پایان تأکید کرد: «تئاتر برای من نه‌تنها یک هنر نمایشی، بلکه راهی برای انتقال مفاهیم، تجربه شخصیت‌های گوناگون و درک عمیق‌تر زندگی است. امیدوارم روزی بتوانم مسیر خود را در دنیای بازیگری ادامه دهم و در آینده فرصت‌های بیشتری برای رشد و پیشرفت داشته باشم.»